ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν μου πέταξε γελώντας αυτή την ατάκα (στίχος κάποιου ποιήματος) για πρώτη φορά βίάστηκα να του απαντήσω με ένα δηκτικό υφάκι μην τύχει και αφήσει εντυπώσεις.Κι όμως, να που λίγο καιρό μετά βρίσκω τον εαυτό μου να έχει δαγκώσει την λαμαρίνα (που λέγαν και οι παλιοί :p) με τον... "χρυσαυγίτη" του σχολείου. Εγώ, που το αγαπημένο μου κρεμαστό έχει σχήμα κάνναβης και που δεν δίσταζα να κατέβω σε αντιφασιστικές πορείες, τώρα δεν ξεκολλάω από το χαμόγελο του όσες φορές κι αν ακούσω το γνωστό τραγουδι των (τέλειων) hat trick και "το χειρότερο" είναι ότι μάλλον τελικά δεν με πειράζει. :ο Μη με βρίσετε παιδιά, είναι σπαστικούλης ώρερες ώρες, αλλά τόοοσο καλός.Στην τελική, κι ο έρωτας (κι ας δηλώνει "εθνικιστής") Αναρχία είναι, σωστά;;