ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προσπαθώ να βλέπω θετικά τα πράγματα αλλά εδώ και αρκετό καιρό έχω λυγίσει. Δεν έχω κάνει ποτέ σχέση στη ζωή μου, δεν έχω ζήσει ποτέ κάτι αμοιβαίο, εργάζομαι με λίγο μεροκάματο την ώρα που σημαίνει πολύ λίγος μισθός, η δέκατη ένατη χρονιά που δεν πάω διακοπές. Δεν έχω κανέναν να μιλήσω, τόσο που στεγνώνει το σάλιο μέσα στο στόμα μου από την αφωνία. Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι πλέον έχει αρχίσει και με ενοχλεί η ζωή μου σε αφάνταστο βαθμό με αποτέλεσμα να δακρύζω στο δρόμο χωρίς να το θέλω. Ή να ξεκινάω να πάω κάπου που παλιά μου άρεσε για να περάσω καλά και στο δρόμο να γυρίζω πίσω, αυτό με πληγώνει πάρα πολύ. Παλιότερα δεν το πάθαινα κι έτσι ξεχνιόμουν για λίγες ώρες πηγαίνοντας να απασχοληθώ με κάτι που μου άρεσε. Πλέον εξαντλείται η υπομονή μου μέχρι να φτάσω εκεί που θέλω να πάω και γυρίζω πίσω και δεν το αντέχω. Μου έχουν βγει έντονα σημάδια εξάντλησης.