ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδωσα δυο φορες πανελληνιες..ενταξει δν ηταν η επιλογη μου αλλα δν ειχα ουτε τη δυναμη για τριτη φορα ουτε τολμαγα να το πω στους γονεις μου. Τωρα με τις φετινες πανέλληνιες τους πεταξα ενα"επρεπε να ξαναδωσω" και η απαντηση που πηρα ηταν" σιγα μην καθομαστε εμεις να στοιχηματιζουμε αν περασεις εσυ φετος αγγλικη φιλολογια η οχι". Ετσι μαζεψα κι εγω τα μπουγαλακια μου το Σεπτεμβριο και πηγα στη νεα μου πολη για τη σχολη της μη επιλογης μου. Το πρωτο εξαμηνο ηταν μια αποτυχια. Ουτε φιλους ουτε εξοδους ουτε τιποτα. Εγω ηξερα οτι στο πρωτο ετος ολοι κανουν παρεα με ολους και απ το δευτερο γινονται παρεακια. Εδω δν μιλαει κανενας με κανεναν. Παει αυτο. Ερχεται η εξεταστικη. Μετα απο πολλες ωρες διαβασματος καταφερα να περασω 3 απ τα 7 μαθηματα. Τρομερη επιτυχια! Ερχεται το δευτερο εξαμηνο. Καπως κάλυτερα τα πραγματα γτ το χα παρει καπως πιο θερμα μετα την αποτυχια μου. Γνωρισα και δυο κοριτσια κι εχω καποιον να μίλησω. Ασε π η σχολη μ αρχιζει λιγο πολυ λιγο να μου αρεσει ελαχιστα. Το θεμα μου ειναι παλι εξεταστικη. Ενω το χα παρει θερμα εχω κουραστει παρα πολυ.. Εχω βγαλει τα περισσοτερα μαθηματα μου μενουν δυο αλλα αντι να καθομαι να διαβαζω διαβαζω τις εξομολογησεις και αυτη τη στιγμη πληκτρολογω τη δικη μου.. Τι να κανω? Μηπως να τα παρατησω εντελως να κανω το 10% έλπιζοντας να περασω εκει π θελω?