24.3.2014 | 15:38
εξομολογηση
τα παιδικα και εφηβικα μου χρονια τα περασα διαβαζοντας. δεν ειχα δραστηριοτητες,δεν ειχα παρεα εκτος της ωρας του σχολειου, κατα συνεπεια δεν εβγαινα.. ειχα πολυ πιεση απο το οικογενειακο περιβαλλον και συνεχεια επρεπε να συμμορφωνμαι στο ''μη'' και στο ''πρεπει''. περιττο να αναφερω πως δεν ειχα ουτε φλερτ με καποιο αγορι μεχρι που τελειωσα το σχολειο - ηταν απαγορευτικο γιατι θα ξεφευγα απο τον ''στοχο'' μου. ολα αυτα λοιπον διαμορφωσαν αυτο που ειμαι σημερα.. μια 24χρονη χωρις φιλους, χωρις αγορι , χωρις αυτοπεποιθηση και ολα τα ''χωρις''. εχω φτασει σε σημειο να ζηλευω τα 15χρονα και 16χρονα. μπορει να ειναι πουτανακια αλλα τουλαχιστον περνανε καλα και θα εχουν να θυμουνται πραγματα απο την εφηβεια τους. επισης δεν πιστευω οτι οποιος αρχιζει σεξουαλικες σχεσεις απο μικρος μπορει να μην πετυχει τιποτα στη ζωη του. ισα ισα ξερω και παραδειγματα που εχουν ανατρεψει αυτη την αντιληψη. αυτο που θελω να πω ειναι οτι καλυτερα να ημουν τσουλακι και να τα ειχα ολα παρα τωρα που ειμαι μια ξενερωτη συνεσταλμενη κολλημενη στα πρεπει κοπελα. αυτα :|
