30.7.2014 | 15:04
Εξομολόγηση
Συγχώρα με πατέρα γιατί αμάρτησα. Και συνεχίζω να αμαρτάνω με απύθμενο μίσος, μισαλλοδοξία και απόλυτη ιδιοτέλεια.Σκοτώνω παιδιά, γυναίκες, άμαχους, βασανισμένους ανθρώπους που τους έκλεψα τη γη και σιγά σιγά τους εξώθησα να ζούνε σε μια σταλιά γη αλλά κι αυτή τους την παίρνω γιατί είμαι το σκοτάδι.Συγχώρα με πατέρα γιατί βλέπω τη σφαγή στην τηλεόραση, τρώγοντας τον άρτο τον επιούσιο και με διασκεδάζει το θέαμα. Και δε θέλω να σταματήσει γιατί τότε τι θα βλέπω τρώγοντας;Συγχώρα με πατέρα γιατί έχασα την ψυχή μου και η καρδιά μου είναι μαύρη σαν την κόρη του ματιού των πεθαμένων. Γιατί έμεινα άπραγος όταν αθώες, αγνές ψυχές ούρλιαζαν μέσα από διαμελισμένα σώματα, γιατί πίστεψα ότι είμαι καλύτερος, ότι υπάρχουν κακοί και καλοί, καλοί και καλύτεροι.Συγχώρα με πατέρα γιατί πίστεψα ότι αυτός ο κόσμος ανήκει σε μένα και μόνο σε μένα. Τον ήθελα δικό μου και σκότωσα, βίασα, έκλεψα, πλήγωσα, έβγαλα ό,τι πηχτή σκοτεινιά είχα μέσα μου και την έφτυσα απάνω στ' αδέρφια μου.Μη με συγχωρείς καλύτερα πατέρα. Μια χάρη μόνο σου ζητώ πριν βυθιστώ στον απύθμενο λάκκο μίσους που εγώ έσκαψα. Στείλε σε παρακαλώ ένα τεράστιο, κατάμαυρο σύννεφο και κάνε το να βρέξει πάνω μου μέχρι να πνιγώ.Τουλάχιστον θα πάω στην κόλαση καθαρός.