Εάν ένας άνθρωπος κάνει ''προσπάθεια'' να αποκτήσει μία παρέα, και εισπράξεις κάποιες διαδοχικές απορρίψεις, καθίσταται εκ των πραγμάτων ''αφοριστικός''. Δεν είναι εύκολο, μέσα στην απογοήτευσή του, να δεχθεί πως οι απορρίψεις αυτές είναι μεμονωμένα περιστατικά.
29.6.2020 | 00:31
Εξομολόγηση για μια άλλη Εξομολόγηση που προηγήθηκε.
Με νευριάζετε που κλείνετε τα σχόλια και πρέπει να γράψουμε ολόκληρη Εξομολόγηση αν θέλουμε να απαντήσουμε. Ιδέα μου είναι ή έχετε ένα θεματάκι με το να επιχειρηματολογείται; Παιδιά δεν λύνεται απολύτως τίποτε αν κλείνετε τα αυτιά σας, γιατί αυτό κάνετε όταν κλείνετε τα σχόλια και αρνείστε να ακούσετε απόψεις άλλων ανθρώπων. Πρόκειται για το πλέον πολυσυζητημένο πρόβλημα αυτής της στήλης, μοναξιά και πως βγαίνει κανείς από αυτήν. Αναφέρομαι στην Εξομολόγηση με τίτλο "Δεν θέλουν ο φίλος να αντιμετωπίζει προβλήματα". Ξεκινώντας από το τέλος, κανένας μα κανένας δεν θέλει φίλους τύπου "τρεις λαλούν και δυο χορεύουν". Αντίθετα πάρα πολύς κόσμος διαμαρτύρεται για τη ρηχότητα που συναντά στην επικοινωνία του με άλλους ανθρώπους. Ξεκινάω με την αλφαβήτα δεν γίνεται να κάνω και αλλοιώς με αυτά που γράφετε. Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν είναι για καμία βόλτα σε κλαμπ όπου έτσι κι αλλοιώς δεν πάει κανείς για να επικοινωνήσει αλλά για να ξεδώσει και να χορέψει. Και πάλι ζήτημα είναι, απλά ανέφερα ένα παράδειγμα. Φλου άνθρωποι αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι, κανείς δεν τους θέλει στη ζωή του εκτός αν είναι ίδιας πάστας. Πάμε παρακάτω. Γράφεις στην Εξομολόγηση ένα σκασμό χαρίσματα που σπανίως συγκεντρώνει ένας άνθρωπος και δεν χρειάζεται κιόλας. Η καλή ανοιχτή διάθεση και η αίσθηση ότι έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που μπορούμε να εμπιστευτούμε, φτάνει για δέκα ζωές και αποτελεί θαυμάσια αρχή για μια πρώτη προσέγγιση/γνωριμία. Σχετικά τώρα με τα υπόλοιπα. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα, ο καθένας έχει τα δικά του άρα αν τους αποκλείσουμε όλους χαιρέτα μας. Αν όμως δίνουμε την εντύπωση ότι κουβαλάμε ένα δυσβάσταχτο φορτίο που δεν ελέγχουμε, ναι θα μας αποφύγουν. Βεβαίως και πρωτίστως βάζουμε ανθρώπους στη ζωή μας για να την ομορφύνουμε και όχι για να την "βαρύνουμε". Αποφασιστικής σημασίας όμως δεν είναι το ίδιο το πρόβλημα, αλλά ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΖΙΟΥΜΕ. Αυτό είναι το ένα.Το άλλο είναι ότι δεν χρειάζεται να τρίβουμε στη μούρη του άλλου ποιά ακριβώς προβλήματα μας βασανίζουν. Κάτσε πρώτα να δεις πως τσουλάει η κάθε γνωριμία, δες σε ποιόν απευθύνεσαι, δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι για όλα έτσι κι αλλοιώς. Αν πάντως ήταν να επιλέγουμε τους φίλους μας με βάση πόσο ανάλαφρη είναι η ζωή τους, δεν θα είχε κανείς φίλους. Δεν λειτουργούνε με αυτόν τον τρόπο οι ανθρώπινες σχέσεις. Τόσος κόσμος έχει προβλήματα υγείας, λες αυτό να τον εμποδίζει να έχει φίλους; Απευθύνομαι σε σένα που έγραψες την Εξομολόγηση αλλά και σε όσους σκέφτονται σαν κι εσένα. Άνθρωποι που δυσκολεύονται στις σχέσεις τους με τους άλλους είτε υστερούνε στο επικοινωνιακό κομμάτι, είτε εκπέμπουν κάτι αρνητικό. Το τελευταίο είναι ό,τι χειρότερο και πρέπει να αλλάξει πάση θυσία. Βρες τον τρόπο δεν ξέρω τι θα κάνεις.Μη μου πεις ναι αλλά μπες στα παπούτσια μου γιατί δεν ξέρεις αν θα άντεχες να μπεις κατά καιρούς στα δικά μου. Δεν νοιώθεις καμία εμπιστοσύνη απέναντι στους ανθρώπους, λες ότι λίγο ή πολύ είναι όλοι ό,τι νάναι: αυτό θα συναντήσεις. Καταλαβαίνεις τι λέω; Αν έχεις μια δυσκολία παραπάνω λόγω της προσωπικής σου κατάστασης να δημιουργήσεις φιλίες, μην κάνεις τα πράγματα χειρότερα με το να είσαι αφοριστικός/αφοριστική στον τρόπο που βλέπεις τους άλλους. Το αν έχουμε προβλήματα και τι είδους είναι, συνήθως δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά. Δεν κυκλοφορούμε με ένα πλακάτ πάνω από το κεφάλι μας που αναφέρεται σε αυτά ώστε να είναι ενημερωμένοι όλοι όσοι μας βλέπουν καθημερινά στο δρόμο στα καταστήματα στη δουλειά και όπου αλλού συναντάμε ανθρώπους. Κι ένα τελευταίο τιπ γιατί κουράστηκα να γράφω: πολλοί άνθρωποι που έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας, καταλαβαίνονται καλύτερα με ομοιοπαθείς. Μέσα από ομάδες που γνωρίζονται επειδή αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα, μπορείς να γνωρίσεις και άλλους ανθρώπους το ένα φέρνει το άλλο. Κι ένα τελευταίο μιας και το αναφέρεις: αμφιβάλλω λίγο αν διαθέτεις όλα τα χαρακτηριστικά που λες (ή κάποιος άλλος σε ανάλογη θέση). Δεν έχω γνωρίσει ποτέ στη ζωή μου άνθρωπο όπως τον περιγράφεις που να μην αφήνει θετικότατες εντυπώσεις όπου και αν βρεθεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο γραπτός λόγος είναι πολλές φορές παρεξηγήσιμος, γι αυτό διευκρινίζω ότι στο λέω πολύ σοβαρά και χωρίς την παραμικρή διάθεση να σε στενοχωρήσω. Από ενδιαφέρον (και λίγο από αγανάκτηση) μπήκα στον κόπο να γράψω αυτή την Εξομολόγηση, θέλω να ελπίζω ότι ως ένδειξη ενδιαφέροντος θα εισπράξεις όσα έγραψα.
1