ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λατρεύω τι αφέλειες. Στον εαυτό μου αλλά και στις υπόλοιπες γυναίκες. Οι αφέλειες κάνουν το πρόσωπο πιο γλυκό και ταυτόχρονα πιο γοητευτικό. Όταν ήμουν ακόμη φοιτήτρια είχα τα μαλλιά μου πιασμένα πάνω χωρίς φράντζες ή τσουλούφια να πέφτουν στο πρόσωπο. Μία μέρα λοιπόν άλλαξα κούρεμα, τα άφησα κάτω και έκανα αφέλειες. Το πρόσωπο μου είχε αλλάξει εντελώς, το έβλεπα και εγώ στον καθρέπτη. Στην σχολή, όταν με είδαν είχαν μείνει με ανοιχτό το στόμα. Όλοι μου έκαναν κομπλιμέντα και μου έλεγαν ότι είχα γίνει άλλος άνθρωπος. Θα ομολογήσω, ότι μου άρεσαν πολύ τα κομπλιμέντα και τα αισθανόμουν ότι ήταν ειλικρινή. Από τότε και μέχρι σήμερα (7 χρόνια περίπου), διατηρώ τις αφέλειες. Και όχι επειδή μου έκαναν μερικοί κομπλιμέντα αλλά επειδή είδα στον καθρέπτη το πρόσωπό μου, είδα τον εαυτό μου, είδα αυτό που μου αρέσει. Κάποια με δική της προσωπικότητα χωρίς να είναι μία ουδέτερη περίπτωση. Επίσης, παρατηρώ ότι οι αφέλειες και στις άλλες γυναίκες τις κάνουν πιο όμορφες. Είχε τύχει να γνωρίσω μία γυναίκα με χωρίς αφέλειες και κάποια μέρα την είδα με αφέλειες. Πραγματικά το πρόσωπο της είχε αλλάξει, σχεδόν την ερωτεύτηκα. Όσες γυναίκες βλέπω στο δρόμο με αφέλειες, τις ερωτεύομαι. Θαυμάζω την ομορφιά τους.Ανούσια εξομολόγηση αλλά ήθελα να εκφράσω το λατρεία μου για τις αφέλειες :)ΥΓ: Από μικρό παιδάκι που ήμουν μέχρι και σε όλες τις τάξεις του δημοτικού, είχα αφέλειες. Το κούρεμα το άλλαξα από την πρώτη γυμνασίου μέχρι το λύκειο και για λίγο όταν σπούδαζα. Από τα φοιτητικά μου χρόνια μέχρι και σήμερα back to bangs :)