ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολλές φορές αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που με κάνει να ξεχωρίζω από τους άλλους, τι είναι αυτό το μοναδικό που έχω -που ο κάθε άνθρωπος έχει, ανεξάρτητα εάν το ξέρει εάν το έχει δηλ. συνειδητοποιήσει ή όχι-.Τολμώ λοιπόν να πω πως αυτό που εμένα αυτό με κάνει να ξεχωρίζω είναι ότι είμαι ευαίσθητος και συνάμα δυνατός.Τώρα πως γίνεται αυτό δεν έχω ακριβώς καταλάβει, συνήθως η δυσκολίες της ζωής σε κάνουν ποιό αναίσθητο έστω και επιφανειακά.Dεν ξέρω, ίσως γιατί αντέχω λίγο περισσότερο στον πόνο, ίσως γιατί κάθε φορά που πέφτω κάτω και σηκώνομαι νιώθω να κάνω μια καινούρια αρχή ή τέλος ίσως το ότι ενώ έχω μεγάλη θέληση και αγάπη για τη ζωή, ταυτόχρονα δεν μου καίγεται καρφί ακόμα και αν πεθάνω αυτήν την ώρα.Ίσως πάλι να είναι και ένας λανθάνον εγωισμός γιατί ενώ ξέρω ότι υπάρχουν υπέροχοι άνθρωποι που έχουν σκεφτεί η κάνει φανταστικά πράγματα στη ζωή τους, τους οποίους σέβομαι και εκτιμώ, πιστεύω ότι κατά βάθος εγώ σε αντίστοιχες συνθήκες θα έκανα τα ίδια ή περισσότερα.Κι αν με ρωτήσετε γιατί δεν έχω κάνει κάτι ιδιαίτερο μέχρι τώρα και κάθομαι και γράφω εδώ στις εξομολογήσεις χάνοντας τον χρόνο μου, θα σας απαντήσω ότι πρώτον δεν το θεωρώ καθόλου χαμένο χρόνο, απεναντίας το θεωρώ κάτι σημαντικό και δεύτερον ότι τι παιχνίδι της ζωής μου δεν τελείωσε ακόμα. Περιμένω τα σχόλια σας και αν θέλετε γράψτε μου και τα δικά σας ελαττώματα ή προτερήματα.Ευχαριστώ.