ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρα απ' όλα έχω καταλάβει ότι... σου είμαι ευγνώμων για το πως στάθηκες δίπλα μου με τον τρόπο που είχα ανάγκη. Γενικά, δεν ζητάω βοήθεια ούτε και την δέχομαι εύκολα αλλά εσύ με έκανες να πάψω να νιώθω μόνη και εκείνη την πικρίλα. Μαζί σου νιώθω να συνεννοούμαι καλύτερα από πολλούς. Και σίγουρα σε απολαμβάνω κάθε φορά που μιλάμε. Σίγουρα σε αγαπάω και σε νοιάζομαι, πολύ. Μου αρέσεις κι ερωτικά. Αλλά από την άλλη κάτι με σπρώχνει να θέλω να σε κάνω με τα κρεμμυδάκια. Όχι πως δεν με θες, όχι πως απλά με συμπαθείς. Αυτά μπορώ να τα εξηγήσω με τη λογική. Δεν μ' αρέσουν αλλά πολιτισμένο ον είμαι, μπορώ να τα αποδεχτώ και να σεβαστώ ότι δεν περιστρέφεται ο κόσμος γύρω από μένα. Δεν έχω μάθει να περιστρέφεται γύρω από μένα, ίσως να ναι πρόβλημα αυτό(τέλος πάντων, είναι γι' άλλη εξομολόγηση αυτό). Ελπίζω να είσαι πολύ καλύτερα χωρίς εμένα, γιατί έχω αρχίσει να πιστεύω ότι με βρίσκεις τρομερά ενοχλητική. Να μου μιλάς ανοιχτά πλέον δεν θες. Να με ξέρεις δεν θες. Μου έχεις πει ότι εδώ και μήνες δεν σημαίνω τίποτα για σένα. Αναρωτιέμαι καμιά φορά αν μου μιλούσες από οίκτο. Δηλαδή τι να πω! Νιώθω πολύ ηλίθια!