ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και εκεί που έψαχνα για κατι άσχετο στο δωματιο-αποθήκη στο σπίτι της γιαγιάς, βλέπω ενα παλιό μπλοκ, ειχα δει την Άννα μια φορά να το βγαζει και να το βαζει στη θεση του οπότε περίμενα να δω δικές τις φωτογραφίες αλλά όχι. Ήταν η μαμά, ο μπαμπάς ο παππούς όλοι νεοι όλοι 20-30-40 χρόνια πριν και να σου το δάκρυ κορόμηλο. Μεγαλώνω μαμα, μεγαλώνετε και εσείς. Θυμάμαι κάποτε 6 χρόνων εγώ να έχω απορία γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν και την Άννα να μου λεει μαμα πως έτσι γίνεται, γιατί οι άνθρωποι μεγαλώνουν. Και θυμαμαι τι της απάντησες μαμα, θυμάμαι. Είπες οτι δεν θέλεις να πεθάνεις.. Και ενω κλεινω το μπλοκ και το τοποθετώ στη θεση του ανοιγω το συρταρακι απο πανω. Μια φωτογραφία αναποδογυρισμένη "στο φίλο μου Θεόφιλο με αγαπη" γραφει και εγώ ξέρω τι θα δω. Είσαι εσύ ρε Γιώργο. Είσαι φαντάρος. Στεναχωρημένος φαίνεσαι και εγώ βάζω πιο πολύ τα κλάματα και ξαφνικά νιώθω σαν να είσαι εκεί δίπλα μου δεξιά μου όχι αριστερά μου...ποσο πολύ μου λείπεις. Ποτε δεν το εχω πει σε κανεναν.Εύχομαι να είσαι στο παράδεισο..