ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ένα συνηθισμένο βράδυ και το χτεσινό όπου χαζεύεις στην τηλεόραση και κοιτάς τα φωτάκια να τρεμοπαίζουν στο χριστουγεννίατικο δέντρο. Συνιθισμένο; Μάλλον όχι... Ήταν από εκείνα τα περίεργα τα βράδια που ίσως να θυμάσαι καίρο. Ήταν από εκείνα τα βράδια που σου έρχονται αναμνήσεις και σκέψεις και δε σ'αφήνουν να κλείσεις μάτι. Χαζεύοντας πότε τα φωτάκια πότε παλίες φωτογράφιες γεννιέται μέσα μου ένα ερώτημα. "ΠΟΤΕ ΗΤΑΝ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ;". Δεν μπορώ να θυμιθώ αμέσως. Ήταν πριν ένα περίπου χρόνο που έλαμπα από ευτυχία,χαρά και αγάπη. Ήμουν με ένα παιδί που με τράβηξε από την πρώτη φορά που τον κοίταξα, που συστηθήκαμε και που ήταν επιλογή μου και μόνο. Είχα μαζί του μια χαλαρή σχέση,χωρίς αυτό να σημαίνει μόνο κρεβάτι. Μου έδινε ότι είχα ανάγκη εκείνη την περίοδο, μια αγκαλιά, ένα μήνυμα, μια καλημέρα, μια καληνύχτα, ένα δείπνο, μια ταινία και ένα κρεβάτι. Ύστερα από ένα δύσκολο χωρισμό και ένα μισή χρόνο μοναξιάς μου ήταν αρκετά. Είχα μια παρέα όπου έιχα ταιριάξει απόλυτα και που περνούσα χρόνο μαζί τους. Γελούσαμε, βγαίναμε, παίζαμε, χορεύαμε, τραγουδούσαμε και άλλα πολλά χωρίς να μας ελέγχει κανείς αφού είμασταν μακριά από τις πόλεις μας φοιτητές. Είχα ένα όμορφο σπίτι, μια όμορφη φοιτητική ζωή και μία σχολή όπου πήναινε πολύ καλά. Βλέποντας φωτογραφίες και βίντεο, δείχνω χαμογελαστή που ποτέ δε χαμογελούσα και χαρούμενη στα μάτια. Αγκαλιάζα καθημερίνα τους φίλους μου, τους φιλούσα, τραγουδούσα μόνη και τώρα πια δε κάνω τίποτα από όλα αυτά. Έχει τελειώσει η φοιτητική μας ζωή, έχουμε φύγει από την αγαπημένη μας πόλη, ο καθένας έχει τραβήξει τη ζώη του.Με μερικούς από τους φίλους έχουμε χαθεί εντελώς, με άλλους πάλι μιλάμε καθημερίνα. Τίποτα όμως δεν είναι το ίδιο. Θέλω πίσω τη ζωή που είχα, θέλω κοντά μου τις φίλες μου, θέλω πίσω το σπίτι μου, θέλω ξανά καφέ με κουλουράκια στον καναπέ μου, θέλω ξανά πρωινό όλες μαζί στην Καραβαγγέλη 33. Θέλω ξανά ξενύχτια, ποτά,χορούς, συζητήσεις, όνειρα, κρεπάλες. Πιο πολύ όμως από όλα θέλω και μου λείπει ο εαυτός μου. Θέλω να ξανά νιώσω ευτυχισμένη που να φαίνεται στα μάτια μου αληθινά...