ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι ερωτευμένος για δεύτερη φορά με το ίδιο άτομο. Συγκατοικούμε, αλλά δεν είμαστε μαζί. Κάποτε ήμασταν, αλλά έκανα μαλακίες και τα χάλασα όλα.Με αγαπούσε πριν με γνωρίσει, πριν καν μου μιλήσει. Δεν γίνεται; Γίνεται. Αλήθεια, γίνεται. Δεν εξηγείται αλλιώς.Είναι όλη μου η ζωή, κι ας του φαίνεται παράλογο. Δεν μπορώ χωρίς εκείνον, κι ας μην το πιστέψει ποτέ. Βλέπω τα πάντα στα μάτια του, κι ας μην μπορέσω ποτέ να του εξηγήσω με λέξεις, να του δώσω να καταλάβει τι βλέπω όταν τα κυττάζω. Η αγκαλιά μου είναι φτιαγμένη γι' εκείνον, αφού κανείς άλλος δεν ταιριάζει τόσο τέλεια μέσα της. Τα χειλάκια του είναι πιο γλυκά από την αγαπημένη μου σοκολάτα. Είναι το πιο όμορφο αγοράκι του κόσμου.Δεν ξέρω πώς, αλλά πάντα κάτι γίνεται και κάπως βρισκόμαστε αγκαλιά, τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα — κι ας είναι για λίγο. Έτσι μπορώ και φορτίζω την καρδιά μου με την ζεστασιά του, ώστε ν' αντέξω έως την επόμενη φορά που θα τον κρατήσω πάλι. Όταν βγαίνει για καφέ κι εγώ είμαι σπίτι, ακούω το ασανσέρ απ' εξω που ανεβοκατεβαίνει και κάνει ένα «κλακ» όταν περνάει ορόφους — και κάθε φορά που σταματάει στον δικό μας, ελπίζω να 'ναι εκείνος.Πώς τα 'κανα έτσι; Τι ωραία που 'ταν κάποτε. Με τρώει και με πνίγει αυτή η κατάσταση, αλλά καλά να πάθω. Ίσως να θέλει να 'μαστε πάλι μαζί και το κάνει κατά κάποιον τρόπο για να μ' εκδικηθεί. Ίσως να το κάνει απλά για να περάσει καλά. Αλλά οπως και να 'χει, δεν μ' ενδιαφέρει. Εγώ τον αγαπάω.Ό,τι και να γίνει, έσενα θ' αγαπάω. Μόνον εσένα.