ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι κοπελα 22 χρονων φοιτητρια φαινομενικα δε μου λειεπει τιποτα ειμαι εμφανισιμη εξυπνη ειμαι σε μια πολυ καλη σχολη και υποτιθεται πως θα επρεπε να περναω ωραια να εχω παρεες φιλους , αγορι κλπ. Ομως αυτο δε συμβαινει γιατι εδω και καιρο νιωθω πως εχω χασει την ταυτοτητα μου και κατα 70% ευθυνομαι εγω για αυτο! Ομως το υπολοιπο 30% οφειλεται σε ανθρωπους τοξικους που τους πιστεψα, που ποτε δε μιλησα οταν με προσεβαλαν χωρις λογο και αιτια η οταν διαφωνουσα απλα για να μη τους πληγωσω. Κι με εριχναν ολο και πιο πολυ, σιγα σιγα κλεινομουν στον εαυτο μου και ξαφνικα εγινα εσωστρεφης και εχω χασει κομματι ολοκληρο απο την αυτοπεποίθηση μου, απο τη σιγουρια που ειχα για τον εαυτο μου. Εχω χασει πολλα πραγματα εξαιτιας τους ομως ακομη περισσοτερα εξαιτιας μου που τους αφησα να με επηρεασουν που αφησα να με απομακρυνουν απο φιλους ή και απο προσωπικες σχεσεις που τις ηθελα οσο τιποτα. ΠΡοσπαθω επανειλημμένα να βγω απο ολο αυτο να επανλεθω να βρω εμενα γιατι εγω δεν ειμαι αυτο δεν ειναι ο εαυτος που ηθελα να εχω στα 22 η που θα θελω να θυμαμαι . Συνεχως νιωθω πως θα μεινω μονη και πως αυτη τη στιγμη δεν εχω κανεναν και ουσιαστικα ζω στη σκια της φιλης μου. Πως αν δεν ειναι αυτην εδω θα μεινω μεσα να μιζεριασω να με σιχαθω βλεποντας με να εχω αυτη την εικονα...Και ναι οπως σας ειπα ενω καποιος θα πιστευε πως εγω τετοια ωρα η θα ειμαι σπιτι με την σχεση μου η καπου εξω να διασκεδαζω καθομαι μπροστα στην οθον του υπολογιστη προσπαθωντας να πω αυτα που θελω και ελπιζοντας να ξυπνησω αυριο με καποιο κομματι του εαυτου μου πισω!!Μακαρι να με βρω παλι!