ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον εγώ έχω μια συνήθεια την οποία θα ήθελα να μοιραστω μαζί σάς γιατί έχω περιέργεια να δω εάν κάνει κανείς άλλος το ίδιο πράγμα καθώς είναι παράλογο και ασυνήθιστο...Η ιστορία αρχίζει απο την παιδικη μου ηλικία κάπου 8 χρονών ένιωθα μόνη και ασήμαντη παλορο που ενα μικρό παιδάκι είναι ασυνήθιστο για ενα παιδί, τέλος πάντων λόγο αυτου μάλλον ένιωσαν την ανάγκη να φτιαξω εναν δικο μου κοσμο μέσα στο μυαλό μου τον οποίο και δημιούργησα .Μέσα στον και κοσμο αυτό ήμουν μια άλη ισως μια που είχα δει σε μια ταινία η παιδικό και με ενθουσίαζε ,αυτό που έχω παρατηρήσει είναι οτι με ενθουσιαζουν είναι οι εντελώς αντίθετοι απο εμένα.Μπένοντας στην εφηβία αυτό είχε χειροτερέψει καθώς το εκανα συχνότερα και στον φανταστικό μου κοσμο όλα ήταν ποιο σταθερά .Η αλήθεια είναι ότι στην εφηβία μου το είχα καί έχω αναγκη περισσότερο απο ποτέ , ποιο συγκεκριμένα στο κόσμο αυτό ο εαυτός μου με λιγα λογια είναι το αντίθετο απο αυτό που ειμαι πραγματικά δηλαδή ομορφότερη , αξυπνοτερη , ποιο κοινωνική , ευχάριστη , με περισσοτερους και καλλίτερους φίλους/ες γενικός ο κόσμος μου στην φαντασία μου είναι το εντελώς αντίθετο απο τον πραγματικό.Το πρόβλημα είναι οτι με εμποδίζει απο το να εξελιχθω και να ζήσω πραγματικα ευτυχισμένη , αφού οτι θέλω στην φαντασίωση μου το έχω είμαι αδύναμος χαρακτήρας και εσωστρεφής άνθρωπος Τέλος όταν ακόυω μουσική βυθίζομαι ακόμη περισσότερο πάω στον διάδρομο του σπιτιού μου και πάω πάνω κάτω και σκέφτομαι οτι ζω διάφορες καταστάσεις.Νομίζω πως πρέπει να πάω στον ψυχολόγο...Εσείς τι λέτε :'(Όμως είμαι 18 και δεν μπορώ να το πω στούς δικούς μου