ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο σύντροφος μου ειναι σε μια φαση που εχει χαλαρωσει πληρως και δέχεται μόνο χωρίς να δίνει.Παλιά είχαμε συχνή επικοινωνία και ευχάριστη ενω τωρα μιλάμε στο τηλέφωνο και βαριεται που ζει οχι να ανοίξει συζήτηση.Όλη την ωρα με ρωτάει τι αλλα ενω όλο εγω μιλάω.Δεν σχολιάζει τίποτα παρα μόνο ρωτάει τι αλλα λες και ειμαι ειδησεογραφικο πρακτορείο να του πω τα εκτακτα.Του λεω, πες εσυ, και μου λεει:Τίποτα.Το βράδυ δεν εχει πρόβλημα αν έχω στεναχωρεθει με κατι να με αφήσει με μια ξερή καληνυχτα, σ αγαπω πολύ.Συνήθως με φτάνει στο αμην κάνοντας ή λέγοντας πράγματα που με ενοχλούν(πχ τι διαβάζεις, λες και δεν περνάς χωρίς διαβάσμα;;) και μετά με παρατάει επειδή νυσταζει.Από νεύρα του στέλνω μηνύματα θυμωμένα και καταλήγει:Ωχου παράτα με θελω να κοιμηθώ...Ή καμια απάντηση γιατι κοιμήθηκε.Την επόμενη ουτε κουβεντα για τα μηνύματα.Μόνο:Καλημέρα σ αγαπω!Μ εχει δεδομένη μου φαίνεται.Σημερα έγραφα μαθημα και με πήρε τηλ για καλή επιτυχία κ δεν το σήκωσα γιατι χτες βράδυ με τσιτωσε πολύ.Έστειλε μνμ ομως και απάντησα ευχαριστω.Έγραψα και μετά πήγα σπίτι.Αποφάσισα να μην ασχοληθώ όλη μέρα για να του λείψω λιγο.Αντί αυτού ομως το απόγευμα με πήρε τηλ και τα ακουσα και από πανω...Κατάλαβε οτι το εκανα επίτηδες και του δικαιολογήθηκα οτι μάλλον ειμαι πολύ γατζωμενη πανω του και χρειάζεται πιο χαλαρή επικοινωνία και μου λεει οτι καλα που το κατάλαβα!!!!!Να σημειώσω οτι είμαστε δύο χρονια μαζι και μου ειχε πει σ αγαπω τον δεύτερο κιόλας μήνα.Με κυνηγούσε πολύ μου μιλούσε πολύ.Τωρα ολα εγω..Νομιζω πως αν συνεχιστεί αυτο θα φύγω...Δεν μπορω να ακούω συνέχεια οτι εγω υπερβάλλω εγω γκρινιάζω εγω τον πρηζω οταν ο ίδιος τα εκανε νωρίτερα σε μενα.Νιώθω οτι τον κυνηγάω κιόλας(!) και επιβεβαιώνω τον ανδρισμο του.Αυτό που δεν καταλαβαίνει ειναι οτι αν αποφασίσω να φύγω θα το κανω.Δεν το πιστεύει, αλλα μάλλον δεν με ξέρει καλα..Το έχω ξανακανει..και θα το ξανακάνω αν ειναι να ειμαι ψυχικά καλα.Στη ζωη δεν ειναι τίποτα δεδομένο..ουτε η ιδια η ζωη