ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

.....χαχαχαχαχα με κανεις και γελαω βρε΄συ,σημερα το χρειαζεσε το ξυλαρακι σου ποιο πολυ απο ποτε αλλοτε.ναι χρυσο μου σημερα το θελεις μου φαινεται...ειναι δυνατον καλο μου να σου πω ψεμματα?με στεναχωρεις πολυ,με πληγωνεις.τι φιλοι μπορουμε να ονομαζομαστε αν λεμε ψεμματα βρε καλο μου?γλυκο μου κοριτσακι?τι φιλοι ειμαστε αν ψεμματα λεμε?εκει βασιζεται η φιλια η αληθινη,στην ειλικρινια.βρε καλη μου,με στεναχωρεις,αληθεια....ξυλο που πρεπει να σου ρηξω...χαχαχαδιαβασε τα πραμματα πως εχουν.εκλεισα τον υπολογιστη τη στιγμη που σε καληνυχτησα,επειτα πηγα μια βολτιτσα τον σκυλακο μου,το αλλο μου το φιλαρακι,τον πηγα να παρει λιγο αερα και αυτη η ψυχη,ε τη χρειαζομουνα και εγω τη βολτιτσα,να παρω λιγο αερα επειτα απο το χθεσινο φουντομα. μολις επεστρεψα σπιτι εκανα ενα ζεστο ντουζακι,το χρειαζομουν.μετα το μπανακι,ξαπλαρα στο κρεβατακι μου,ανηξα ενα βιβλιο κοσμολογιας και διαβασα περι συμπαντος δεδομενα,με αυτο που διαβασα αχθες,ταξιδεψα νοητικα σε αστερισμους και γαλαξιες,εκανα ενα ταξιδι ,μακρια απο ετουτον εδω,τον γαλαζοπρασινο και πανεμορφο πλανητη,εφυγα μακρια απο τη μητερα μας τη γαια.μετα το μακρινο και ομορφο ταξιδακι εως τα περατα του συμπαντος,επεστρεψα παλι στο κρεβατακι μου,εκλεισα τα ματακια μου,και ηρθα να σε βρω στην πραγματικοτητα την ονειρικη...ηρθα και σε εκανα μια αγκαλιτσα...θυμασε το ονειρο σου το χθεσινο???για προσπαθησε λιγο να το θυμηθεις.....αν πηγαινα να βρω καποια παρτενερ,για να κανουμε πραγματα...αλλα,θα στο ελεγα,δε θα στο εκρυβα.σημερα ομορφα ξυπνησα,χαρουμενα και πολυ καλα,επηρα το ποδηλατακι μου και κατεβηκα κεντρο.τη χρειαζομουνα τη σημερινη βολτιτσα με το ποδηλατο,εκανα πολλα χιλιομετρα.ειμαι περιπου 10 χιλιομετρα απο το κεντρο της πρωτευουσας.περασα απο το συνταγμα,εκατσα σε ενα παγκακι και παρατηρουσα τους περαστικους,σαν θεατης σε θεατρο....στο θεατρο του παραλογου....μου αρεσει πολυ να καθομαι και να αγναντευω τους περαστικους......ανθρωποι γυρω μας παντου...ποσο αγνωστοι,ποσο ευκολα θα μορουσαμε να ειμασταν ολοι φιλοι μεταξυ μας,να χαμογελαμε ο ενας στον αλλον,να μιλαμε,να επικοινονουμε...αλλα στην αθηνα ειναι δυσκολο πολυ....ολοι τρεχουν και τρεχουν και τρεχουν...μα που πανε?θα φτασουν καπου?θα χασουν το τρενο?....πολυ λυπαμαι πως με τον τροπο ζωης των ανθρωπων....το τρενο εχαθηκε....το τρενο της ζωης το χασαμε για τα καλα......τοσοι ανθρωποι διπλα σου,και ολοι αγνωστοι....αγνωστοι μεταξυ αγνωστων.....μα ενα αληθινο και ζεστο χαμογελο ποσο να κοστιζει αραγε?το τρενο χαθηκε....μα υπαρχει ελπιδα ακομα....η ελπιδα δεν πεθανε ποτε...ειναι εδω και σε λιγο θα γυρναει σα τρελη στους δρομους......υπαρχει ελπιδα,ειμαι αισιοδοξος για το μελλον......ο ανθρωπος θα τον βρει τον δρομο του....θα το προλαβει το τρενο της ζωης....πιστευω...πιστευω πολυ στον ανθρωπο,και στη δυναμη που ειναι κρυμενη μεσα του...πιστευω στον ανθρωπο....υπαρχει ελπιδα.....η ανατροπη των αξιων ειναι θεμα χρονου πια.....ας παψω πια,πηρα φορα και δε σταματαω...ας το βουλοσω επιτελους....αυτα τα ολιγα.......βρε γλυκο μου,με στεναχωρησες που δε με πιστεψες εχθες...πολυ....ξυλο που θα στο δωσω....η μερα η δικια σου πως ηταν?ομορφη και χαμογελαστη οσαν τη δικια μου?αυτο ευχομαι και ελπιζω.....περιμενω νεα σου καλη μου.