ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αφου ξυπνησα αποφασισα να περιηγηθω στο μαγικο κοσμο του διαδικτυου και επεσα πανω στο αφιερωμα της lifo στη φιλια. Και ετσι αποφασισα να σας πω τη δικη μου ιστορια. Εχω μια φιλη με την οποια βρισκομαστε 2-3 φορες το χρονο για λιγες μονο μερες, οχι απο επιλογη αλλα βλεπετε μας χωριζουν 500 χιλιομετρα. Με μια τετοια αποσταση ειναι πολυ δυσκολο να κρατησεις επαφη, κακα τα ψεματα η face to face επικοινωνια δε συγκρινεται. Κι ομως πιστευω πως ειναι η καλυτερη μου φιλη, εχουμε το ιδιο χιουμορ, μας αρεσει η ιδια μουσικη, (ευτυχως οχι οι ιδιοι αντρες ), συγκλινουμε απο αποψη ιδεων. Σαφως και δεν ταυτιζομαστε στα παντα, εκει εξαλλου ειναι η ομορφια των σχεσεων, να συμπληρωνει ο ενας τα κενα του αλλου ενω ομως εχουν ενα κοινο σημειο, οπως δυο σφιχτα δεμενα χερια. Μιλαμε σχεδον καθημερινα: social media, τηλεφωνο, skype, ταχυδρομικα περιστερια. Θα ηθελα να ειμαστε στην ιδια πολη, να περναμε περισσοτερο χρονο μαζι, να εχουμε περισσοτερες κοινες αναμνησεις, αλλα ετσι τα φερνει η ζωη που η καθεμια εχει αλλου τη δουλεια της, τις υποχρεωσεις της, τη ζωη της συλληβδην. Οπως και να εχει ειναι η καλυτερη μου φιλη- πριν απο λιγες μερες ημασταν μαζι, περνουσαμε τελεια και τωρα που επεστρεψα στη ρουτινα νιωθω ενα τεραστιο κενο, και ειπα να μοιραστω την ολη φαση μαζι σας μηπως και ελαφρυνει λιγακι αυτη η μελαγχολια της επιστροφης στην καθημερινοτητα. Σχεσεις και μαλακιες. Τιποτα δεν ειναι πιο σπουδαιο απο την φιλια, την οικογενεια που επιλεγουμε οι ιδιοι. Θα σ'αγαπω πολυ και ας σε βλεπω λιγο, οπως λεει και το τραγουδι, και μη σε ανησυχει η μαυριλα που νιωθω, χωρις αυτη τη σκοτεινια τα χρονια μενουν αδεια.