ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα, θα ξεκινήσω λέγοντας είμαι 26 Έπειτα στην ζωή μου έχω μια σχέση πολύ ειλικρινή και όμορφη θα έλεγα… όσο μπορούμε περνάμε πολύ χρόνο μαζί και πολύ όμορφες στιγμές… Εγώ ήμουν ένα άτομο όσο και να είχαν κάποιον δίπλα μου δεν έγραφε ποτέ φίλους και παρεεες… πάντα ήμουν εκεί… η μια κολλητή μου που είχα πιο ψηλά από όλους πάντα με έγραφε με θυμόταν πολλές φορές όταν τσακωνόταν κτλ κτλ … την δικαιολογούσα μέσα μου πάντα γιατί το κάνει αυτο(λόγο κάποιον άτυχων που της συνέβησαν) όταν χώρισαν κατάλαβε το λαθος της στην δεύτερη σχέση της ήταν λίγο καλύτερη όταν ξανά χώρισε είπα κάποια πράγματα μεν άλλαξαν αλλά όχι τελείως … πάλι δικαιολογούσα και ερχόμαστε στην τελευταία σχέση της όπου είναι αε κοινή παρέα … κάποτε βγαίναμε πολύ κάναμε ραναμε… όσο πέρναγαν τα χρόνια απομακρυνόσασταν… με αποτέλεσμα τώρα να μην στέλνει πολύ συχνά να βγαίνουμε σπάνια .. βέβαια πλέον πήρα απόφαση ότι έχω εγωισμό δεν στέλνω κτλ… έχω πει τόσες φορές εγώ και μια άλλη μας φίλη να βγούμε …και έχουμε καιρό να βγούμε όλες μαζί… (ενώ βγαίνει κάθε μερα με το αγόρι της και την κοινή μας παρέα και δεν στέλνει να πει κάτι) κάθε μερα στεναχωριόμουν απογοητευόμουν έχω φτάσει σε σημείο και να μου στέλνει πρόσφατα να βγούμε να έλεγα δεν μπορώ … γιατί δεν είχα την όρεξη να βγω…ακόμα και ψέματα ενώ είπα εγώ να βγούμε να αλλαξα γνώμη… και η ατάκα ποτέ θα βγούμε εμεις.. ενώ εκείνη δεν στέλνει η πάντα κάτι τύχαινε…δεν ξέρω πια εάν θεωρούμαστε κολλητές…γιατί σε δύσκολη μου στιγμή ευτυχώς εάν χρειαστώ βοήθεια είναι.. αυτό με κρατάει πλέον… νιώθω μέσα μου ένα κενό δεν ξέρω πως να το πω μια στεναχώρια για όλη αυτή την κατάσταση … εκείνη πλέον κάνει περισσότερο παρέα και μιλάει με μια από την παρέα που είναι η κοπέλα ενως παιδιού… υπάρχουν στιγμές που έχουμε να μιλήσουμε και 2 βδομαδες δηλαδή ούτε το πιο απλό ένα μήνυμα… μεγάλη στεναχώρια αλλά πλέον βλέπω τον εαυτό μου να αλλάζει να απογοητεύομαι να μην με νοιάζει τόσο από την μια …