ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω (είχα;) μια πολύ καλή φίλη.Είμαστε στο δεύτερο έτος σπουδών, στην ίδια πόλη,σε διαφορετικά τμήματα.Μέχρι τις αρχές του 2019 ήμασταν πολύ καλά, κάναμε πολλή παρέα και ήταν από τα λίγα άτομα με τα οποία είχα καθημερινή επικοινωνία.Δε θα μας χαρακτήριζα κολλητές,ήταν κάπως πιο κλειστή ως χαρακτήρας,αλλά κάναμε πολύ ωραίες συζητήσεις και γενικά υπήρχε εκτίμηση και αμοιβαίος σεβασμός.Ολα αυτά μέχρι που έφτασαν τα γενέθλιά της.Μας είχε ενημερώσει ότι θα έκανε πάρτυ.Προσωπικα δεν τρελαινομουν στην ιδέα μιας και το πάρτυ θα στηριζόταν στα ποτά κι εγώ δεν είμαι πολύ λάτρης.Τον αρνητισμό μου όσον αφορά αυτό το πάρτυ ήρθε να ενισχύσει μια βλακεία που έγινε για μια συνάντηση που είχαμε κανονίσει και με άλλες φίλες μας.Εγώ λόγω αυτού ενιωσα ότι με εκμεταλλεύτηκε στην προκειμένη περίπτωση κι αυτή κατάλαβε ότι εκνευριστηκα.Δεν είπε όμως κάτι.Ουτε εγώ είπα γιατί ήμουν θυμωμένη και δεν ήθελα να πω πραγματα που μετά θα μετανιωνα.Συν τοις άλλοις,έκανε το πάρτυ της Σάββατο κι εγώ Δευτέρα και Τρίτη έδινα μάθηματα της σχολής. Οπότε ο συνδυασμός όλων αυτών με έκανε να μην μπορώ και να μη θέλω να πάω στο πάρτυ.Το πάρτυ έγινε και στα γενέθλιά της 3 μέρες αργότερα της έστειλα ένα θερμό μήνυμα με ευχές.Απαντησε ίσως και πιο τυπικά απ'οτι θα απαντούσε σε έναν άκυρο που της ευχήθηκε.3 μήνες μετά και δεν έχουμε ξαναμιλήσει.Θα ήθελα να ξεκαθαριστεί η κατάσταση. Πιστεύω όμως ότι έχει θυμώσει που δεν πήγα στο πάρτυ της κι αυτό μου φαίνεται τόσο ανώριμο γιατί της εξήγησα τους λόγους που δεν μπόρεσα να πάω.Ο καθένας έχει τις υποχρεώσεις του και τις προτεραιότητές του.Στην τελική,αν το πάρουμε έτσι,ούτε κι εκείνη τα 2 τελευταία χρόνια έχει έρθει στα γενέθλιά μου και μάλιστα για πολύ πιο βλακώδεις λόγους (πχ ότι ήταν κουρασμενη),αλλά δεν είπα κάτι γιατί οκ άνθρωποι είμαστε.Το θέμα μου είναι όμως άλλο. Να της μιλήσω να ξεκαθαρίσω την κατάσταση με κίνδυνο τα πράγματα να γίνουν πολύ αμήχανα στην παρέα ή να τα αφήσω ως εχουν;