ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το προβλημα μου ειναι οι κοινωνικές συναναστροφές και εν γενει το θεμα της κοινωνικότητας.νιωθω πως κατι τα τελευταία χρονια πηγαίνει στραβά...Σε οτι αφορά τον περίγυρο των γνωστών και φίλων αντιλαμβάνομαι πως βγάζω την εικόνα ενός σχετικά αδύναμου ανθρώπου ή τουλάχιστον ετσι μου λενε οι γύρω πολλες φορές.προσπαθω παση θυσεια να ευχαριστήσω τους γύρω μου και δεν το κανω ως αγγαρεία.Να βοηθήσω με οποίο τρόπο μπορω.καταλαβαινω ομως πως υστερώ ή ετσι φαίνεται.ολο αυτο το εκλαμβάνουν σαν αδυναμία και εν τελεί ισως με θεωρούν και λιγο δεδομένο.Δεν εχω πολλούς φίλους ουτε καν γνωστους και μερικοι απο αυτούς που ως τωρα εχω,νιώθω συχνά πως με υποτιμούν και με γεμίζουν με αρνητικές σκέψεις,αισθάνομαι κάποιες φορές πως ειναι επιφανειακοι. δεν ειμαι θορυβωδης αλλα ήρεμος και παλι ομως οταν νιώσω πως καποιος με υποτιμά υπερασπίζομαι τον εαυτό μου(τουλάχιστον όπου εχει χρειαστεί ως τωρα).το θεμα ειναι πως δεν ειμαι επιδειξιομανης σαν άνθρωπος και δεν προσπαθώ να προβληθώ ή να αποκτήσω την εύνοια κάποιου με το κάθε τι.με λίγα λόγια βλεπω φίλους μου να συμπεριφέρονται ψεύτικα στους γύρω χρησιμοποιώντας ενα συγκεκριμένο μοτίβο προσέγγισης τους..κοπλιμεντα γέλια ακομα και για τα πιο ανούσια πραγματα ώστε μα γίνουν διασκεδαστικοί και υπερπροσπάθεια για την κοινωνική αποδοχή.Μηπως φταίω που δεν ειμαι τόσο εξωστρεφής και άνθρωπος με υψηλή αυτοπεποίθηση?μηπως αναλώνομαι χωρίς ουσία σε τέτοιες σκέψεις και απογοητεύομαι τόσο πολυ χωρίς λόγο? Δεν ξερω.