ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στεναψωριεμαι παρατηρωντας τους ανθρωπους που μαζεψα γυρω μου τοσα χρονια. Καταλαβα πως οσους ανεχτηκα πανω απο μια φορα εγινε συστημα, ειδα πως οπου ειπα ναι μωρε σιγα ας γινει ετσι αυτη τη φορα με χρησιμοποιησαν για δικες τους αναγκες για παντα, ειδα πως επικοινωνησα τις δικες μου αναγκες και ακουσα ειρωνιες και μειωση. Απορησα. Δεν πιστευα πως οι ανθρωποι γιναν τοσο παρτακηδες. Υποτιθεται φιλοι σε κανουν να νιωθεις καλα. Προσπαθωντας να το μαζεψω βρηκα το μπελα μου ως παραπονιαρα η πως ζηταω πολλα και περιεργα εννοειται πως δε μπορουν. Τα δικα μου ορια ελα σιγα. Τα δικα τους ακαμπτα. Κουραστηκα, νιωθω ακενο και επαθα καταθλιψη. Εγω ξεβολευτηκα πολλες φορες και πιεστηκα. Εσυ γιατι οχι? Ειναι πολυ δυσκολο να μπορεις να διαχειριστεις το κυκλο σου χωρις να νιωθεις εγκλωβισμενος , μη μπορωντας να αρνηθεις προτασεις αλλων μη τα χαλασετε και συναμα κανεις να μην ενδθαφερεται για σενα. Κανεις δε θελει το χερι - χερι. Ψαχνουν ολοι υπηρετες.