3.11.2023 | 17:48
Φλερτ
Είμαι ένας άνθρωπος που σέβομαι πάντα αυτό που λένε προσωπικό χώρο του άλλου και την ιδιοσυγκρασία του καθενός.
Μεγάλωσα με το ρητό ''μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν''.
Ακόμα και στο δρόμο όταν περπατάω κοιτάζω να μην πλησιάζω πολύ τους ανθρώπους ώστε να μην νιώσουν έστω και την παραμικρή υπόνοια απειλής από την παρουσία μου, ότι πάω να κολλήσω και τέτοια.
Ένιωθα ανέκαθεν άβολα με σκηνικά βίας κι εντάσεων ή την υπερβολική διαχυτικότητα.
Σχετικά με τις γνωριμίες τώρα, βλέπω ότι κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται άβολα ακόμα κι αν τους ρωτήσει κάποιος αν είναι μαζί με κάποιον, αν έχουν κάποια σχέση ώστε να προχωρήσουν σε εκδήλωση ενδιαφέροντος.
Ναι είναι προσωπικό δεδομένο, κι εγώ θα αισθανόμουν κάπως αμήχανα, όχι ότι μ' έχουν ρωτήσει ποτέ, ερωτικά είμαι εντελώς αδιάφορος στους άλλους αλλά πραγματικά αναρωτιέμαι πώς γίνεται το φλερτ.
Εγώ ξέρω ότι εκφράζεις στο άλλο άτομο το ενδιαφέρον σου, λες πως σου αρέσει και ρωτάς αν υπάρχει κάποιος άλλος άνθρωπος στη ζωή του.
Βλέπω ότι κι αυτό πειράζει κάποια άτομα, το να ρωτάς δηλαδή αν έχουν σχέση.
Δε λέω πως είναι υποχρεωμένος ο άλλος να σου απαντήσει στα προσωπικά του αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι γίνεται.
Αυτά τα άτομα που θίγονται με όλα (κι έχουν δικαίωμα να θιχτούν, δεν αντιλέγω) ήθελα να ήξερα πώς φλερτάρουν άραγε;
Ή είναι υπεράνω γνωριμιών κι έρωτα;
Γιατί ακούω πολλούς ανθρώπους να λένε πως δεν τους νοιάζει να μείνουν μόνοι αν δεν βρουν αυτό που θέλουν, πως μια χαρά είναι και η μοναξιά και τέτοια αλλά πιστεύω πως μάλλον δεν έχουν ιδέα τι είναι πραγματικά η μοναξιά και η ερωτική έλλειψη.
Δεν είναι το ένα, δύο , τρία χρόνια χωρίς έρωτα εννοώντας χωρίς σχέση αλλά με δεκάδες περιστασιακές ερωτικές καταστάσεις ενδιάμεσα.
Είναι τα πραγματικά πολλά χρόνια μοναξιάς ερωτικής.
Ψυχολόγος και γενικά άτομα που έχω συζητήσει το θέμα λένε πως εκδηλώνεις ενδιαφέρον ερωτικό με ευγενικό τρόπο και σέβεσαι την απάντηση που θα σου δώσει ο άλλος.
Αυτό το έκανα ανέκαθεν.
Εκδήλωνα ερωτικό ενδιαφέρον, όχι συχνό, όταν τύχαινε να φτερουγίσει η καρδιά μου από έρωτα, εισέπραττα ένα ''ευχαριστώ πολύ, να 'σαι καλά, δεν ενδιαφέρομαι'' ή ένα ''ευχαριστώ'' χωρίς παραπάνω εξηγήσεις και τέρμα.
Σεβόμουν την απόφαση, δεν πίεζα ποτέ, θεωρώ απάνθρωπη την πίεση και έρωτας δεν υπάρχει ΚΑΘΟΛΟΥ στη ζωή μου.
Δεν αντέχω αυτή τη μοναξιά. Πληγώνομαι.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν που στην περίπτωσή μου είναι πολλά.