ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω μια πολύ αγαπημένη φίλη, σοβαρή, μετρημένη, λακωνική και απίστευτα ώριμη. Δεν γνωρίζω πολλά για το παρελθόν της, σπάνια μιλάει για την παιδική-νεανικη της ηλικία και τα περασμένα. Είμαστε μικρές, στην δεκαετία των 20'. Η φίλη μου έχει σχέση με έναν άντρα κατά πολύ μεγαλύτερο της, κάτι που μας προβλημάτισε αρχικά τις υπόλοιπες στην παρέα, αλλά ποτέ δεν μας έδωσε το δικαίωμα να φέρουμε οποιαδήποτε άποψη επί του θέματος. Λίγες μέρες πριν, μου αποκάλυψε σε μια κατάσταση κρίσης, πανικού και κλαματος, ότι στο λύκειο είχε συνάψει σχέση με 45+ καθηγητή της που ήταν παντρεμένος με παιδιά. Πώς η σχέση τους ολοκληρώθηκε στην πενθήμερη, για το πώς τότε ζούσε το απόλυτο όνειρο και τώρα νιώθει πιο τραυματισμένη από ποτέ και πως δεν το έχει πει ποτέ παρά σε δύο άτομα εκτός από εμένα. Τι κτήνη υπάρχουν εκεί έξω θεέ μου. Μιλάμε για έγκλημα. Είχα μείνει και εγώ χωρίς να μπορώ να αρθρώσω λέξη.... Δεν ήξερα πως να φερθώ, τι να σκεφτώ πως να την βοηθήσω, τι να πω. Ήμουν απλά σε κατάσταση σοκ. Δεν μπόρεσα να κοιμηθώ την νύχτα, κάθε φορά που την αντικρίζω σκέφτομαι την εξομολόγηση της και με πιάνει ταχτπαλμία. Μετά από αυτό την νιώθω πιο κοντά και ταυτόχρονα πιο μακριά από ποτέ...