ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσο μου έχει λείψει το φλερτ, για σχέση ας μην αναφερθώ καλύτερα. Δεν ξέρω γιατί αλλά παλιά φλέρταρα περισσότερο, τώρα είναι πολύ σπάνιο έως ανύπαρκτο. Τώρα, που έρχεται το καλοκαίρι και θα φύγω εξωτερικό, ελπίζω να κάνω κάτι γιατίδεν παλεύεται άλλο αυτή η μοναξιά. Εκτός αυτού, μου αρέσει το φλερτ και το διασκεδάζω ευχαριστα, και δεν το εννοώ κορροϊδευτικά, το αντίθετα μάλιστα.Θυμάμαι μια χρονιά που ημουν στην παραλία, η παρέα είχε μπει στη θάλασσα κι εγω ήμουν στην ξαπλώστρα και γενικά παρατηρούσα τον κόσμο και περισσότερο τις γυναίκες. Κάποια στιγμή, εκεί που καθόμουν, ακριβώς δίπλα, έρχεται μια οικογένεια, η μητέρα, ο πατέρας και το παιδάκι τους. Ωραία γυναίκα η μητέρα, δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω της. Με είχε καταλάβει, κοιτούσε κι αυτή λίγο. Σαν ιδέα θα μου άρεσε πολύ να γινόταν κάτι μεταξύ μας αλλά υποτείθεται δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Όπως καταλάβατε δεν έπαιξε τίποτα μεταξύ μας παρά μόνο τα βλέματα που ρίχναμε, μάλλον εγώ τα έριχνα. Αλλά ντάξει αυτό δεν ήταν καν φλερτ αλλά όπως και να έχει ακόμα και κάτι τέτοιο έχει πάρα πολύ καιρό να μου τύχει.Και το πιο ωραίο αλλά και τελευταίο φλερτ μέχρι στιγμής που μου έχει συμβεί ήταν περίπου πριν από 3-4 χρόνια. Είχα πάει σε μία εταιρία για συνέντευξη δουλειάς. Εκεί υπήρχαν κι άλλα άτομα υποψήφια. Η συγκεκριμένη κοπέλα καθόταν δίπλα μου στην αναμονή, εγώ δεν είχα δώσει σημασία. Αφού λοιπόν μας πήραν τις συνεντεύξεις, βγήκαμε έξω στο χώρο/πάρκινγκ της εταιρίας. Και κάπου εκεί, ξεκινήσαμε να μιλάμε για την συνέντεξη που περάσαμε και γενικά σχόλια για την εν λόγω εταιρία. Παρατήρησα διάφορες κινήσεις του σώματος της κοπέλας, τα μάτια της, τις εκφράσες της, και για να είμαι ειλικρηνής απόρησα γιατί συμπεριφέρεται έτσι (δεν το κατέχω το άθλημα χαχα) και για να μην τα πολυλογώ το μυαλό μου πήρε στροφή και ξεκίνησα το φλερτ και φύγαμε μαζί με το μετρό. Υπήρξε μεγάλη ανταπόκριση. Το διασκεδάσαμε και οι δύο, μας άρεσε, η κοπέλα ήθελε να το συνεχίσει, το ίδιο κι εγώ αλλά στο τέλος κώλωσα. Είναι μεγάλη ιστορία και δεν θα ήθελα να σας κουράσω. Ήταν όμως το πιο όμορφο φλερτ που έχω κάνει, και δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Βέβαια χτυπάω και το κεφάλι μου στον τοίχο που δεν έκανα κίνηση, ενώ ένιωθα άνετα και ήθελα να της προτείνω να πάμε καμιά βολτούλα/περπάτημα στο κέντρο, βέβαια θα μπορούσα να είχα δώσει και το τηλέφωνο μου αλλά δεν ξέρω γιατί κώλωσα. Anyway...Για πείτε κι εσείς καμιά ωραία ιστοριούλα.