ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι ότι μεγάλωσα? (40 χρόνων) Είναι οι λάθος επιλογές μου στους ανθρώπους που επέλεγα να έχω δίπλα μου σε ερωτικό και φιλικό επίπεδο? Νιώθω ξαφνικά τόσο μόνη και μετέωρη! Τι κάνω στην ζωή μου? Την έζησα άραγε σύμφωνα με τα δικά μου θέλω ή χωρίς να το καταλάβω ακολούθησα μια διαδρομή που άλλοι είχαν χαράξει για μένα? Μήπως αρχίζω και τρελαίνομαι? Είναι λογικό να ξυπνάω από τις 6 και να κλαίω? Φοβάμαι! Δεν θέλω να το πω σε κανέναν. Δείχνω πάντα αυτό το γελαστό στο μεταίχμιο με το χαζοχαρούμενο κορίτσι!! Όμως νιώθω ΜΟΝΗ! Φοβάμαι! Φοβάμαι το αύριο. Φοβάμαι μην μείνω μόνη στην ζωή! Φοβάμαι μην καταλήξω να πέρασα από αυτή την ζωή και να μην 'έκανα' τίποτα! Απλά πέρασα. Μια κουκίδα....