ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον! Εδω και ενα χρονο + μιλαω με ενα παιδι μεσω διαδικτυου.Εγω 19 και εκεινος 24. Εγω σπουδαζω σε επαρχια και κατεβαινω Αθηνα στις γιορτες, εκεινος μενει μονιμα Αθηνα. Δυστυχως δεν τον εχω συναντησει ποτε, αν και ο ιδιος μου το εχει ζητησει πολλες φορες. Δεν ειναι οτι δεν ηθελα να τον συναντησω απλως συνεχεια τυχαιναν καταστασεις. Την πρωτη φορα ειχα βγει απο σχεση,την δευτερη φορα που ηταν να κατεβω αθηνα δεν εγινε, την τριτη που ηταν πριν κανα 6μηνο εβγαινα με καποιον, το πασχα δεν βολεψε γτ ειχε φυγει με αδεια και τωρα που μπορουμε και οι δυο, κατι με κανει να του λεω οχι. Φαινεται καλο παιδι απο οσο καιρο μιλαμε και η αληθεια ειναι πως νοιωθω κατι για εκεινον (ακουγεται χαζο...) και φοβαμαι να μπω στη διαδικασια να τον γνωρισω μιας και τον πιο πολυ χρονο ειμαι εκτος Αθηνων...Δεν ξερω τι να κανω...Θελω να τον γνωρισω και πιστευω πως αξιζει πολλα αυτος ο ανθρωπος και ποσο μαλλον να βγουμε εστω και μια φορα, αλλα απο την αλλη φοβαμαι πως αν αφεθω δεν θα παει καλα...:(