9.4.2014 | 19:42
φοβάμαι
Ήταν μια δύσκολη χρονιά. Θάνατοι αρρώστιες, στεναχώριες. και κάπου εκεί ήρθες εσύ. Και με μάζεψες, με αγκάλιασες, μ έκανες να νιώσω δυνατή. όμως δυσκολεύομαι να καταλάβω τι είμαι για σένα και αν έχω φτάσει σε σημείο να κρέμομαι από πάνω σου. θα θελα πάρα πολύ να ξέρω ότι είμαι ξεχωριστή. θα θελα πάρα πολύ να μου μιλάς και να με καταλαβαίνεις και να θέλεις να μ ακούσεις, κι όχι να νιώθω σαν να είμαι επανάληψη μιας παλιάς ταινίας. Θα θελα να μου το δείξεις μ ένα τρόπο που να με πείσει μια και καλή. Όχι ότι δεν μου δείχνεις πράγματα, όχι ότι δε με αγαπάς, απλά έχω χάσει τόσα πολλά που τρέμω στην ιδέα ότι κι εσύ μπορεί να μου φύγεις σε λίγο. Τρέμω γιατί μπορεί να αρχίσεις να αδιαφορείς και απλά μια μέρα να εξαφανιστείς τελείως...