17.2.2015 | 12:16
Φοβάμαι.
Μετα απο 35 χρονια ζωης, 15 χρονια σκληρής δουλειάς και σκληρούς αγώνες των γονιών μου ηρθε η στιγμη να φοβηθώ την πεινα. Οχι επειδη ήμουν τεμπελιά, οχι επειδη ήμουν σπατάλη, οχι επειδη δεν προνοοησα αλλα επειδη είχαμε και εχουμε ακομη αχρηστουσ στην κυβέρνηση. Γιατι Θεέ μου; Τι κάναμε;;; Και μην μου πείτε για ψήφο. Δεν τους ψηφισα. Δεν ζήτησα ρουσφέτι κι ας εχω τρελό μέσον. Η μάνα μου τι φταει μεγαλη γυναικα να μην εχει να φάει;; Ας τους δωσει ο Θεός φωτιση να πάρουν τη σωστή αποφαση. Να μας δώσουν λιγο κουράγιο. Σε εμάς, σε εσάς, στους ηλικιωμένους, σε γονεις που στέλνουν τα παιδια τους νηστικα στο σχολείο. Μου σηκώνεται η τρίχα απο την φρίκη. Δεν μπορω να φανταστώ πως νιώθουν αυτοι οι γονεις. Θεέ μου βοήθησε μας. Σημερα χιονιζει. Ειναι όμορφα αλλα η ψυχη μου ειναι μαύρη. Ελπίζω να μην κρυωνει κανεις.
