Απευθύνσου άμεσα σε κάποιο φορέα. Είτε χαμόγελο του παιδιού είτε αστυνομία είτε στην πρόνοια του δήμου σου. Υπάρχουν κοινωνικοί λειτουργοί όπου θα σε βοηθήσουν Μην μείνεις απραγή και μην τον φοβάσαι. Εκεί πατάει και αυτός. Σώσε τον εαυτό σου και την μητέρα σου πριν να είναι αργά!
29.6.2016 | 02:21
Φοβαμαι √
Καλησπέρα. Με λένε Άννα είμαι 18 ετών και εξομολογούμαι μια απαίσια κατάσταση που δε ξέρω πως να διαχειριστώ.. Εχω εναν πατερα, πατερα να τον κανει Ο Θεος δηλαδή τον οποίο φοβάμαι.. Έχει γίνει τέρας. Που ειναι ο άνθρωπος που πριν απο 3χρονια νοιαζοταν; που μας αγαπουσε; που ήταν αληθινός, αγαπημένος, στοργικός πατέρας ;.. Δε μπορώ να καταλάβω. Είναι απαίσιο να τσακωνόμαστε για το αν θα φέρει ενα αχλάδι η μεσημεριανό στο σπίτι. Είναι απαίσιο να μας λέει η θάλασσα η βραδινό. Φοβάμαι. Πραγματικά. Όχι αυτή την ξαφνική αλλαγή στο χαρακτήρα του αλλά αυτόν τον ίδιο. Δεν μπορώ να αλλάξω πλέον μπροστά του όπως τότε που ήμουν 5. Λογικό βασικά.. Όμως.. Δε μπορώ.. Φοβάμαι στο να κάθομαι μόνη μου σε ενα δωμάτιο με αυτόν. Ακόμα και στη κουζίνα να τρώμε μαζί δεν μπορώ.. Φοβάμαι. Το βλέμμα του είναι αισχρό, πονηρό, απαίσιο. Μια φορά φέτος πήγαμε για μπάνιο.. Υπήρχε τόση αμηχανία όταν έβγαλα τα ρούχα μου και ήμουν με το μαγιό μου. Ένιωθα απαίσιο. Άσχημα. Φοβόμουν. Νιώθω πάνω μου παγωμένες ματιές απο εκείνον που ταυτόχρονα είναι και πονηρές. Σε ποιον να απευθυνθώ πια.. ; Δε θελω να πω κάτι στη μαμά μου.. Δε θέλω να την καμω και άλλο να τον φοβάται.. Την έχει χτυπήσει πολλές φορές.. Στα αδέρφια μου;.. Ο ένας έχει γίνει σα τη μούρη του και ο άλλος φεύγει με την κοπέλα του Καλοκαιρινές Αποδράσεις. Γιαγιά ; Παππού ; Θείας, Θείος, ξαδέρφια ; Τίποτα. Κάνεις δεν θα καταλάβει. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες μου δε ξέρουν καν πως έχουν εγγόνια. Η θεια και ο θειος μου μεγαλώνουν τα ξαδέρφια μου σε μια ευτιχισμενη γεμάτο λεφτά οικογένεια. Μπράβο τους. Δε με ενοχλεί. Με ενοχλεί πως δε ξέρω πως να το αντιμετωπίσω.. Χρειάζομαι δύναμη και δε την έχω. Είναι περίεργο ναι αλλα.. Το να βγαίνω απο το μπάνιο με μπουρνούζι και να φοβάμαι για το τι μπορεί να κάνει είναι άσχημο! Πλέον ξαπλώνω στον καναπέ με τις πιτζάμες μου που η από κάτω είναι σορτσάκι και πρέπει να σκεπάστω με κουβέρτες και παπλώματα γιατί νιώθω πως με κοιτάει πονηρά. Ειδικά όταν κάθεται στην απέναντι καρέκλα και με κοιτάει... Στο παρελθόν όταν ήμουν 13 τότε ήμασταν μια χαρούμενη οικογένεια.. Ναι τέλος πάντων, τοτε με ειχε πάρει αγκαλιά.. Γύρισε στο πλάι που ημουν και εγω.. Έβαλε το ενα πόδι απο πάνω μου και ένιωσα κατι να ακουμπάει πάνω μου. Πραγματικά.. Μετα τον είδα χαμογέλασε και άρχισε κουνιόταν.. Το προσπέρασα. Ήταν ιδέα μου θεωρούσα.. Αλλά πλέον δε μπορώ.. Χριστέ μου δηλαδή.. Δεν αντέχω. Φοβάμαι για το χειρότερο..
8
