ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειχα μια σχεση με καποιον, ηταν ο πρώτος μου. Στην αρχη ολα ηταν υπεροχα οπως και το σεξ. Αυτος παρατηρησε πως ειχα μια εφεση προς το πιο αγριο και σιγα σιγα το πηγε πολυ πιο μακρια απο οσο θα θελα. Δεν θα μπω σε λεπτομερειες, αλλα ηταν μια απαισια εμπειρια. Ηξερε πως μου εκανε κακο και συνεχιζε εκμεταλλευομενος την αφελεια μου. Ημουν "ερωτευμενη" και δεν ειχα το μυαλο να σταματησω, ωσπου ολο αυτο, μεταφερθηκε και στην σχεση μας, που μονο σχεση δεν θυμιζε. Το ατομο που γνωρισα και μου αρεσε τοσο δεν υπηρχε πουθενα. Ενα χρονο παρα κατι κρατησε ολο αυτο, εφυγα ψυχικα τραυματισμενη. Μου πηρε 2 χρονια να συνελθω και να ξανακανω σχεση με καποιον υπεροχο που καθε μερα μου δειχνει τι παει να πει ερωτας πραγματικα. Ομως... Στο σεξ, παραείμαι ευαισθητη. Δηλαδη αν κανει το παραμικρο, ταραζομαι. Μου ζηταει να κανουμε διαφορα και νομιζει πως αρνιυμαι γιατι και καλα ειμαι απειρη. Πιστευω πως για να μπορεσω να αφησω τις αναστολες μου, πρεπει να μαθει. Εκτος αυτου αισθανομαι τυψεις πως τον εξαπατω με την σταση μου. Θελω να του το πω και αυτος απλα να με αγκαλιασει και να συνεχισουμε μαζι πιο δυνατα, αλλα φοβαμαι και ντρεπομαι... Φοβαμαι πως θα με σιχαθει και πως θα με αφησει. Επισης εγω η ιδια ντρεπομαι αφανταστα για ολο αυτο... Τι κανω, ας μου πει καποιος!Υγ.Προσεχετε ολοι που μπλεκετε σοβαρα...Υγ.Γραφω απο κινητο, γι αυτο λειπουν οι τονοι.