ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάποτε ένιωθα άνετα με τους ανθρώπους τώρα όμως έφτασα είκοσι χρονών και φοβάμαι ακόμη και τους πιο στενούς μου ανθρώπους.. Φοβάμαι πως ότι και να κάνω είναι λάθος.Νιωθω πως θα με κρίνουν, φοβάμαι πολλές φορές να μιλήσω γιατί νιώθω ότι θα πω καμία ανοησία ή θα πω κάτι λάθος πάνω στη βιασύνη μου και θα το σχολιάσουν.Φοβαμαι να περνάω το δρόμο για να μην με κοιτάνε από τα αμάξια και φοβάμαι ότι εκείνη την ώρα θα πέσω κάτω ή ότι θα φωνάζουν να κάνω πιο γρήγορα.. Φοβάμαι να βγαίνω με τα ξαδέρφια μου γιατί νιώθω ότι γίνομαι κουραστηκη... Φοβάμαι να κάνω σχέση.με κάποιον γιατί δεν θέλω να πληγώσω..Φοβάμαι να μιλάω στην αδερφή μου.για τα προσωπικά μου ή για αυτά που πιστεύω.. φοβάμαι να με κοιτάνε.. φοβάμαι πως λόγω του γεγονότος ότι έχω κάποια κιλά παραπάνω θα με κρίνουν για αυτό..απλά πολλές φορές δεν ξέρω τι θελω..φοβάμαι τους ανθρώπους αλλά δεν μπορώ τη σκέψη πως θα μείνω μόνη μου.Φοβαμαι πως θα τα χάσω όλα φοβάμαι πως τα λάθη μου και τα λόγια μου θα με επηρεάσουν.Φοβαμαι πως είμαι καλός άνθρωπος και μου αξίζει να μείνω μόνη..τα λέω όλα αυτά από καρδιάς.Δεν είχα άλλο τρόπο να μιλήσω καιψανσγκαζομαι να κάνω αυτό..Η μητέρα μου πιστεύει πως δεν χρειάζομαι ψυχολόγο..έψαξα για συνεδρίες που γίνονται μέσω ίντερνετ μήπως και καταφέρω κάτι.. μακάρι να μην βρεθείτε στη θέση μου.Ο φόβος μας εμποδίζει από το να ζούμε..