ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φοβαμαι να μιλησω, να πω δυο λογια παραπανω, να ανοιχτω στον κοσμο γιατι μονο απογοητευση εχω γνωρισει. Οταν δινεσαι σε ενα ανθρωπο, χωρις να εχεις φταιξει σε τιποτα και πληγωνεσαι οσο δε λεει. Εχω περασει πολλα χρονια στη μοναξια... αλλα δεν κανω το βημα να γνωρισω καποιον, στο μυαλο μου σκεφτομαι 'καλο παιδι, αλλα θα μου ραγισει τη καρδια και αυτος'. Τουλαχιστον θα ηθελα να ειναι αληθινος, να μου πει δεν γουσταρω.Ειναι θλιβερο που θελω εναν ανθρωπο διπλα μου αλλα φοβαμαι να ριξω τα τοιχη τριγυρω μου. Θελω καποιον που να με καταλαβαινει, να με σεβεται και να εχουμε κατι να πουμε, μια εξυπναδα ρε παιδι μου, να ακουμε δισκους και να μιλαμε με τις ωρες για μουσικη, ή για παλιες ταινιες. Να παιζουμε ηλεκτρονικα παιχνιδια με τις ωρες, να τον βαζω να καθεται ακινητος με τις ωρες και να τον ζωγραφιζω σε πινακες.Δεν με χαρακτηριζω ως ρομαντικη γιατι η ολη υπαρξη μου δεν εξαρταται απο εναν ανθρωπο (ουτε μπορω με τα sms και τα τηλεφωνα 10 φορες την ημερα). Απλα θελω να αγαπησω και αν ειναι να τελειωσει αυτο καποτε, να τελειωσει καλα. Και αν δε τελειωσει καλα, τουλαχιστον να μη ξεχασω, ποτε.Στον υπεροχο αγνωστο που μου χαμογελα και μου μιλαει οποτε τον βλεπω, θα κανω μια κινηση οταν τον ξαναδω. Σε παραλλαγη μιας κορυφαιας ατακας αγαπημενης μου κωμικης ταινιας "He will be mine, oh yes. He will be mine."