ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε ενα μηνα τελειωνω για παντα το σχολειο ,σαν χθτες θυμαμαι την πρωτη μου μερα στο δημοτικο - να ντρεπομαι να παω στην σειρα , να μην μιλαω να ειμαι κλειστος ...ξερεις στην πραγματικοτητα δεν ειμαι ετσι -ειναι αμυνα -μεχρι και τωρα το ιδιο κανω ...μεσα στα 12 χρονια νιωθω πως εχασα παρα πολλα ,δεν εκανα πολλα και αναρωτιεμαι μπορω να προχωρησω μπορω να το αλλαξω ? πολυ φοβαμαι οτι θα μου κοπουν τα φτερα η οτι θα τα κοψω ΕΓΩ ...το ξερω :μπορω γινω πολυ αυτοκαταστροφικος .Ειναι λες και παταω ενα κοκκινο κουμπι που λεει ΤΕΛΟΣ και αφηνομαι ...Μα δεν ειναι αυτο το Τελος ...Θα το διαβαζεις εσυ που εισαι 30 ,40,50,60 και θα λες μα καλα παει καλα αυτος ειναι 18 και εχει τετοια ματαιοδοξια για το αυριο τι να πω εγω ...Φοβαμαι ομως πολυ -απο την μια ξερω πως ειναι φυσιολογικο *ετσι λετε εσεις οι μεγαλοι αλλα απ την αλλη φοβαμαι οτι δεν θα κανω τιποτα και πως θα φτασω 40 50 60 και θα λεω μακαρι να μπορουσα να παω το χρονο πισω -οπως λεω τωρα για αυτα τα 12 χρονια ζωης μου ...