ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.2.2017 | 19:52

Φοβάμαι και τη σκιά μου!

Χαίρεται αναγνώστες. Θέλω να μοιραστώ τον προβληματισμό μου με κάποιον, γιατί μέχρι τώρα δεν τον ξέρει κανείς. Όλα ξεκίνησαν πριν από τέσσερις μήνες περίπου, που χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος, άρχισα να φοβάμαι. Και μαζί με αυτή τη ''φοβία του φόβου'', ήρθαν και τα επακόλουθα. Ανεβασμένη πίεση, καρδιοχτύπια, γιατροί, νοσοκομεία, εξετάσεις. Και φυσικά δεν είχα τίποτα. Όλα, ως φαίνεται, προέρχονται από το μυαλό. Και μακάρι να ήταν κάτι παθολογικό, θα έπαιρνα δυο τρία χάπια και όλα καλά. Αλλά το μυαλό πως μπορείς να το γιατρέψεις; Και κατέληξα στο ότι φοβάμαι. Φοβάμαι τα πάντα πια. Φοβάμαι να βγω στο δρόμο, φοβάμαι να ζήσω, με έχει καταλάβει απελπισία, νομίζω πως κάποιος θα μου επιτεθεί. ΟΧΙ! Δεν έχω φόβο μη με σκοτώσει κάποιος, ή με μαχαιρώσει ή ασκήσει βία πάνω μου. Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Φοβάμαι να ζήσω. Είτε με πιστεύετε, είτε όχι, με το που σκοτεινιάζει τρέμω. Έχω ταχυπαλμίες. Δεν ξέρω τι με πιάνει. Τηλεόραση ούτως ή άλλως δεν έβλεπα, αλλά καμιά φορά, ακούω διάφορα και κόβονται τα πόδια μου. Από τον φόβο μου έχασα δέκα κιλά. Δεν έχω διάθεση να κάνω τίποτα πλέον. Τίποτα. Ζω χωρίς να ζω. Έχω σκεφτεί, στα πολύ πίσω του μυαλού μου, να μη ξαναξυπνήσω. Να πεθάνω, ήσυχα και όμορφα.Εγώ δεν ήμουνα έτσι. Έβγαινα από το σπίτι μου και δεν κολλούσα πουθενά. Κοιμόμουν έξω, (έξαρση της εφηβείας), περπατούσα, τριγυρνούσα. Και ποτέ δεν αισθάνθηκα κάτι παρόμοιο. Άραγε να φταίει που μεγαλώνω; Η κατάσταση στη χώρα μας; (δεν έχω σχέση με πολιτικά, προς αποφυγή παρεξηγήσεων). Μήπως αρχίζω και φυραίνω; Είμαι γυναίκα, 30 χρονών, παντρεμένη και δεν έχω κανένα παράπονο από τη ζωή μου.Σκέφτομαι να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο. Ας με συμβουλέψει κάποιος/α τι θα μπορούσα να κάνω. Ευχαριστώ πολύ. Λίνα.
7
 
 
 
 
σχόλια
Ναι να επισκεφτείς ψυχολόγο τώρα που είναι αρχή για να το σώσεις,γιατί με την πάροδο του καιρού μπορεί να εξελιχθεί σε μόνιμες φοβίες έως και ιψδ (ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή).
Καλησπερα, απ ότι όλοι καταλαβαινουμε σίγουρα ειναι ψυχολογικό, ψαξτο για αγοραφοβία και κρίσεις πανικού, ειναι κάτι πολυ σύνηθες στις μέρες μας και υποφέρει στα ξαφνικά μια μεγάλη μερίδα κόσμου.Πριν από τρία χρονια ένας πολυ δικός μου άνθρωπος υπέφερε απ αυτά τα συμπτώματα έτρεχε σε γιατρούς αλλά μάταια δεν έβρισκαν τιποτα παθολογικο, η κατάληξη ηταν να χάσει αρκετό χρόνο μέχρι να πάει σε ψυχολόγο όπου του βρήκε ότι το θέμα ηταν καθαρά ψυχολογικό όπου με την καταλληλη θεραπεία βρίσκετε σε πάρα πολυ κάλό δρόμο.Προσωπικά μην συνεχίζεις άσκοπα σε γιατρούς μια επίσκεψη σε ψυχολόγο θα σε βοηθουσε
Νέα μόδα - τάση μετά το στρες και το άγχος.Παραμύθια για να γράφουν φάρμακα οι γιατροί και να τα τσεπώνουν άκοπα ψυχολόγοι, φαρμακοποιοί, φαρμακευτικές κλπ
Μου φαίνεται πολύ φυσιολογικό, αν και σε δυσκολεύει. Ο πρωταρχικός μας φόβος είναι ο φόβος του θανάτου, αλλά τον καλύπτουμε με ένα σωρό πράγματα. Μια χαρά το σκέφτηκες για τον ψυχολόγο. Θα σε βοηθήσει να βρεις τα σημαντικά πράγματα για σένα, ωστε να ζεις με περισσότερη πληρότητα τη ζωή και να μην σε απασχολεί τόσο ο θάνατος. Σου εύχομαι καλή τύχη.

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon