Καλή μου εξ, δεν είναι κάτι κακό αυτό που σου συμβαίνει. Απλά έχεις φορτιστεί πάρα πολύ με όσα έχουν γίνει και με όλες τις ευθύνες και δεν έχεις καταφέρει να ξεπεράσεις όλα αυτά που έγιναν. Είσαι σε άγχος και πανικό γιατί έχεις ξεπεράσει τα όριά σου. Αν πραγματικά έχεις τόση ανησυχία καλό θα ήταν να μιλήσεις με έναν ειδικό για να σου πει πως θα μπορέσεις να ξεπεράσεις το σοκ απο το παρελθόν σου και το άγχος. Κάνε το οσο πιο γρήγορα μπορείς πριν σε κυριεύσει εξ ολοκλήρου. Θα τα καταφέρεις και θα πάνε όλα καλά.
17.3.2018 | 22:10
Φοβάμαι. Πολύ.
Ειμαι 29 χρονών και πριν πέντε χρόνια έχασα την μαμά μου απο ανακοπή. Έχοντας να φροντισω εναν μικρότερο αδερφό κι εναν καταρρακωμενο μπαμπά, ουσιαστικά ανέλαβα τον ρόλο της γυναίκας του σπιτιού. Πριν ενα χρόνο επίσης παντρεύτηκα με τον άνθρωπο που είχα μακροχρόνια σχέση. Γενικά, νομίζω πως το σοκ της απώλειας δεν το εχω ξεπεράσει ακόμη. Και φοβάμαι πολυ μηπως συμβεί ξανά κάτι τόσο απρόοπτο και με διαλύσει ξανά. Φοβάμαι ώρες ώρες ακομη και το κινητό μου να σηκωσω, φοβάμαι μην απαντήσω και μαθω άσχημα νέα. Αφου υποθετικα σκέφτομαι αν χασω πχ τον μπαμπά μου θα γινω χιλια κομμάτια. Και το πιο δυσκολο ειναι πως εγω θα πρέπει να τα αναλαβω ολα, μιας και είμαι η μεγαλύτερη. Και ειμαι τοσο ευαίσθητη που δεν ξέρω αν θα το άντεχα να βιώσω ξανά κάτι τέτοιο. Φοβάμαι πολυ. Κάποιες φορές δεν μπορώ να κοιμηθώ απο την ανησυχία. Ειδικά μετα την απώλεια της μανας μου που ειδα και το πραγματικο προσωπο καποιων συγγενών και απομακρύνθηκα για να σωσω την ψυχική μου υγεία απο αυτούς, φοβάμαι μηπως μου ξανασυμβεί κατι τέτοιο. Δεν ξερω πως να ηρεμήσω παιδιά. Υποτίθεται οτι κοντευω τα τριάντα, και νιωθω ενα μικρο απροστάτευτο παιδι.
1
