ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειλικρινά με φοβαμαι...οσοι ειδαν τν κοκκινο κυκλο θα με καταλαβουν λιγο,νιωθω απιστευτα κοινα με τν τυπο,ως προς τη ζηλεια,την παρανοια,την επιμονη...ολα..Αγαπαω ενα πλασμα που κ απαυτο ενιωσα αγαπη,αλλα μετα αρχισε η καριερα κ μ ζητησε φιλια πλεον γτ πλεον θαναι δυσκολο..κ.γω ακομα.πολλες φορές ξεσπαω κ της γραφηω μονοκατεβατα του πως νιωθω,του τι θα ηθελα κλπ κλπ..κ ολο ελπιζω κ ολο τη μισω...οχι δεν εχω σκεφτει να της κανω κακο,ομως κ γω εχω αλκοολισμο...κ εχω νοσηλευτει ψυχιατρική γ καταθλιψη,αυτοκαταστροφικες αποπειρες,μεθη παιρνοντας πραγματικα 3 τυπικα ελαφριά χαπακια κανενα δημινο ουσιαστικά κ προσπαθησα με ψυχολογο ως τωρα να ειμαι σταθερα καλα κ ειχα εξελιξη...μην τα πολυλογω,ειναι παρα πολλα..Απλως πλεον εχω καταλάβει πως ελπιδες γ επανασυνδεση δν υπαρχει,δε θελει δλδ....το θεμα ειναι πως οσο δε ξεκολαω εγω τοσο πιο γελοια αισθανομαι...καθε που ξεσπαω μου γυρναει σε μενα ολο το φταιξιμο οτι γραφω βλακειες,ανωριμα,άκυρα πραγματα κ συν των αλλων αισθανομαι ενα στιγματισμο σαν να λεει ''εχεις προβλημα" σαν να μου επιβεβαιωνει πως πασχω απο κατι που δν μπορω να.καταλαβω...κ υστερα ζηταω να εξαφανιστω(ωστε να μην της κανω αλλο κακο) κ την ιδια στιγμη το μετανιωνω κ σερνομαι κ ζηταω συγνωμη κ υποσχομαι να μεινω εδω κλπ.Το συμπέρασμα μου...οκ δε με θελει κ οκ αξιζω να μη με θελει..κ κανεις να μη με θελει....το προβλημα μου..με φοβαμαι,φοβαμαι την τρελα μου,την διαφορετικοτητα του,την παραξενια μου,ολα,φοβαμαι μηπως οντως ειμαι ανικανη να ζησω φυσιολογικα,να ζω κ γ τους αλλους φυσιολογικα..απτην αλλη απτη ψυχολογο μ ακουω μονο θετικα ως προς τις ικανοτητες μου κ ουτε πως χρειαζομαι χαπια μ εχει αναφερει σε καποια φασηΌμως εγω ξαναρχισα πεντε μερες το καπνισμα π ειχα κοψει,ψαχνω κ να πιω κ δε βρισκω σπιτι τπτ,αρχιζω παλι να απομονωνομαι,να μη σκέφτομαι στοχους π ειχα ηδη με κοπο αρχισει να πραγματοποιω σιγα σιγα..κ αλλα πολλα υγειας μικροπράγματα π αρχισα κ ξαναφηνω.Σιγουρα ολο αυτο ξεκιναει απο μενα,ειναι δικη μ ευθύνη...εκανα λαθος ομως π μπλεχτηκα με εκεινη κ εκεινη με παρατησε φτηνα θα ελεγα με δικαιολογιες π η αγαπη δν εχει...τεσπα..Παλι να ξεσπασω εψαχνα! Γιατι με καιει..γιατι δε ξερω πως πρεπει να φερθω,γιατι θελω να αισθανεται πως τη νοιάζομαι και να με αφηνει,να θελει να τη νοιάζομαι...αλλα θελω κ να φερθω αξιοπρεπως να πω ενα μεγαλο αντιο που της πρεπει που με αφησε ετσι κοροιδευτικα...ομως δν μπορω,θελω να ειναι καλα,να κανω ο,τι μπορω για να ειναι ευτυχισμενη..ομως μαλλον δν μπορω!Σας παρακαλω,αν ηταν γελοιο ολο αυτο μη σχολιασετε,πραγματικα δε θα αντεχα να κρινει κάποιος με ταμπελες κ χαρακτηρισμους,πραγματικα...κ συγνωμη,να ξεσπασω ισως εψαχναα,ξανα...αφηστε τν τρελο στην τρελα του καλυτερα