ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι γυναίκα 30 ετών επειδή γενικά πολύ δύσκολα θα εμπιστευτώφοβάμαι πολύ το γάμο και τη σοβαρή δέσμευση. Όλο αυτό μου δημιουργηθηκε μέσα από κάποιες εμπειρίες που είχα. Τρέμω στην ιδέα της πολύ στενής επαφής με κάποιον πόσο μάλλον στην δημιουργία οικογένειας. Από την άλλη πλευρά είμαι ένα άτομο σταθερό και ευαίσθητο. Και κάπου βαθυα μέσα μου ήταν και είναι ένα όνειρο της ζωής μου. Όμως έχω μπλοκάρει. Δύο χρόνια τώρα απέχω από σχέσεις. Με τρομάζει η καταπίεση και φοβάμαι την προδοσία. Πώς να χαλαρώσω να ευχαριστιεμαι την όλη φάση και να κοιτάξω μπροστά? Γιατί ο καιρός και τα χρόνια περνάνε και δεν είναι ότι δεν θέλω να μπω στην διαδικασία για αρχή της σχέσης αλλά αν δεν βγω από αυτό το φόβο ή αδιέξοδο νοιώθω ότι θα πληρώσουν τα σπασμένα άτομα που δεν φταίνε. Συγγνώμη αν σας μπέρδεψα αλλά αν έχει βρεθεί κάποιος σε ανάλογη θέση ας με βοηθήσει αν μπορεί. Είναι σαν να θέλεις κάτι πολύ αλλά κάτι να μην σε αφήνει.