ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τις προαλλες σε μία συνάντηση με ανθρώπους όλοι πιο μεγάλοι από μένα (ο μεγαλύτερος της παρεας ήταν 60, η μικρότερη εγώ στα 25) έκανα το "λάθος" να αναφέρω ότι πολλές φορές σκέφτομαι πως μου είναι δύσκολο να κυκλοφορήσω μόνη μου έξω λόγω του ότι φοβάμαι πως μπορεί να μου συμβεί κάτι γιατί τόσα βλέπουμε όλοι πλέον σχεδόν σε καθημερινή βάση...Προσπαθώντας να εξηγήσω τι εννοώ χρειάστηκε να επιμείνω αρκετά, στο ότι ο λόγος που νιώθω έτσι είναι γιατί συμβαίνουν πολλά και τα περισσότερα σε κορίτσια της ηλικίας μου, με αποτέλεσμα να προσπαθούν 5 άνθρωποι να με πείσουν ότι δεν έχω λόγο να φοβάμαι και τελικά 2 μέρες μετά νιώθω κάπως άσχημα που το μοιράστηκα όλο αυτό με ανθρώπους που δεν γνωρίζω τόσο καλά, και ενδεχομένως να φάνηκα και αγενής επειδή επέμεινα σε κάτι τέτοιο, ενώ όλοι γύρω μου ήταν άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας....Στο κομμάτι της επιμονής ίσως να συνέβαλε λίγο και το ότι είχα πιεί λίγο παραπάνω! Δεν ξέρω εάν κάνω καλά που φοβάμαι, ίσως πολλές φορές να φοβάμαι παράλογα, ίσως φταίει που διαβάζω καθημερινά περιστατικά έμφυλης βίας (και πιστεύω ότι πρέπει να σταματήσει αυτο γιατί επηρεάζομαι) ή ίσως φταίει που πολλές φορές μου συμβαίνουν και μένα - ευτυχώς διαχειρίσιμα μέχρι στιγμής! Πραγματικά από τη μία το θεωρώ παράλογο να αποφεύγω πλέον να βγω έξω αργά, από την άλλη ένιωσα άσχημα που το μοιράστηκα και που δεν με υποστήριξε κανένας, και που μάλιστα φάνηκα και αγενής. Να τονίσω ότι αυτό δεν έχει να κάνει με το πως με βλέπουν οι άλλοι, απλά με ενόχλησε το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να προσβλήθηκε από το ότι επέμεινα στην προσπάθεια μου να εξηγήσω ότι είναι πιο πιθανό να συμβεί σε ένα άτομο της ηλικίας μου...