ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαρκής φόβος θανάτου. Κάθε μέρα κάθε ώρα. Θα μου πειτε τί φταίει? Το ατυχημα με το λεωφορείο στη Β λυκείου που κοιμήθηκε ο οδηγός στο τιμονι? Το ατυχημα που προκαλεσε ο συντροφος μου πέρισυ στην προσπαθεια του να αποφυγει μια γάτα? Ή μήπως φταίει η πρωτη μου φορά με το αγόρι μου στα 18 που με οδήγησε στο νοσοκομείο με ακατάσχετη αιμοραγια σε σημείο που με έκανε να τρέμω το σεξ? Όπως και να χει τις σ κάπουλάρα αλλά να δουμε για ποσο ακόμα... Φοβάμαι και είμαι σφιγμένα όταν βρίσκομαι στον έξω κόσμο. Οι κρίσεις πανικου εισβάλουν ξανά στη ζωή μου. Είναι κι αυτοί οι πονοι που έχω σε όλο μου το κορμί. Δεν ξέρω.... Φοβος... Φόβος διαρκώς. Υποφέρω!