ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.6.2018 | 21:12

φοβος μπροστα στη δεσμευση...

ειμασταν μαζι 1,5 χρονο...μεναμε συχνα μαζι και καναμε συζητησεις για το κοινο μας μελλον. μου ζητουσε να εχουμε επαφες χωρις προφυλαξεις αφου ειχαμε σοβαρη σχεση...τσακωνομασταν γι αυτο το θεμα και συντομα εγινε το μοιραιο...εμεινα εγκυος...οταν του το ειπα ειχε την πιο χλιαρη αντιδραση που εχω δει ποτε...οκ και για μενα ηταν κατι ξαφνικο αλλα αφου ειμασταν καλα μεταξυ μας πιστευα οτι θα χαιροταν καποια στιγμη...περασαν 4 μηνες και αφου γνωριστηκαν οι οικογενειες μας ειπαμε να κανουμε πολιτικο γαμο...ολοι ηταν εκει εκτος απο εκεινον...τον περιμεναμε και ανησυχησαμε. τον επαιρνα τηλεφωνο και δεν το σηκωνε. μετα απο πολλες φορες που του τηλεφωνησε ο πατερας του και δεν απαντουσε πηρε πισω και του ειπε...΄΄συγνωμη δεν θα ερθω΄΄...τι εκανε εκεινο το βραδυ που πηγε δεν ξερω...εγω επαθα κριση αγχους και τρεχαμε στα νοσοκομεια με επιπλοκη στην εγκυμοσυνη...οι δικοι του ηθελαν να ειναι παροντες αλλα η οικογενεια μου οταν τους εβλεπαν γινοταν εξαλλοι κι εγω στη μεση...δεν του τηλεφωνησα, εμεινα στο σπιτι να ξεκουραστω και να σκεφτω το καλο του μωρου... οι δικοι του ηθελαν να μαθαινουν πως τα παω αλλα τους ειπα πως ειναι καλυτερα να μου δωσουν χρονο και καποια στιγμη θα τα πουμε...αποφασισα να μεγαλωσω το μωρο μονη μου αφου περασα μια πολυ δυσκολη περιοδο μεγαλης στενοχωριας. ευτυχως οι δικοι μου με στηριξαν σε ολα. λιγο πριν γεννησω εμαθα οτι εφυγε για κρητη και οτι ειχε καποια κοπελα.δεν μπορουσα να πιστεψω οτι αποφασισε να μας διαγραψει τοσο ευκολα και να κανει μια νεα αρχη τοσο γρηγορα.λιγο μετα τη γεννα μου τηλεφωνησε...ειπε ενα σωρο πραγματα για να δικαιολογησει την ανωριμοτητα του. αυτα που θυμαμαι χαρακτηριστικα ειναι πως ενιωσε να πνιγεται και δεν ειχε φανταστει ποτε τον εαυτο του οικογενειαρχη. ενιωθα σαν να ειχα βγει απ το σωμα μου οσο τον ακουγα...εκλεισα το τηλεφωνο...για μια στιγμη επικρατησε σιωπη στο μυαλο μου αλλα ειμαι σιγουρη πως αν μου τα ελεγε ολα αυτα καταμουτρα θα του ειχα κατεβασει τη μουρη τουλαχ να χει να με θυμαται...ευτυχως ολα πηγαν καλα με το μωρακι μου που γεννηθηκε με προβλημα υγειας...μακαρι οι μ@@@@ να ειχαν κερατα ετσι θα τους ξεχωριζαν ολες...
2
 
 
 
 
σχόλια
Η χλιαρή αντίδραση όταν του ανακοίνωσες την εγκυμοσύνη και η σύντομη περίοδος που ήσασταν μαζί έπρεπε να σε προϊδεάσουν για την κατάληξη.Από το κείμενο μου δίνεται η εντύπωση οτι τον ψιλοπίεσες για να κρατήσετε το παιδί και να παντρευτείτε. Αυτός όπως παραδέχτηκε δεν ήταν έτοιμος να γίνει οικογενειάρχης, στριμώχτηκε και την έκανε.Δε λέω οτι έπραξε σωστά, και σίγουρα έπρεπε να είναι ξεκάθαρος μαζί σου προτού φτάσετε στο δημαρχείο, αλλά αυτά τα πράγματα με το ζόρι δε γίνονται, πως να το κάνουμε...Να χαίρεσαι το παιδάκι σου πάντως, μεγάλη απόφαση να το μεγαλώσεις μόνη σου, και εύχομαι να σου πάνε όλα καλά από δω και πέρα.
Scroll to top icon