ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

κι ανησυχουσες τι θα χω να θυμαμαι απο σενα. Τι εχει μεινει να μαθω απο σενα.Εσυ με εμαθες να αγαπω χωρις εγωισμο. Μεχρι τωρα αγαπουσα με εγωισμο.Εσυ με εμαθες την αληθινη αγαπη. Αυτη που δε μπαινει σε ταμπελες και καλουπια. Που θυσιαζει την εικονα της, τον εγωισμο της, για να δωσει αξια στον αλλο. Που ακουει χωρις να κρινει και να κατακρινει. Που δε χρειαζεται να ναι παντα η πρωτη και η καλυτερη. Που δεχεται πως δεν ειναι η μια και μοναδικη. Που δεν το βαζει στα ποδια. Που σωπαινει για να μην πληγωσει. Που ξερει να λεει συγγνωμη. Που δε φευγει οσο κι αν δυσκολεψουν τα πραγματα. Μου μαθες πολλα. Εμαθα τοσα σε λιγους μηνες, ωριμασα τοσο πολυ, με αγγιξες τοσο βαθια που με μεταμορφωσες.Με εμαθες πως υπαρχουν και αυτοι οι αντρες-ανθρωποι γενικοτερα. Ανθρωποι ευαισθητοι, διαμαντια, αλλα ευαλωτοι και ανθρωπινοι. Οτι καμια φορα η απερισκεπτη συμπεριφορα μας μπορει να στιγματισει τον αλλο. Οτι υπαρχουν ανθρωποι "σωστοι" που δεν ηρεμουν ποτε και τελικα αρρωσταινουν απο την ευαισθησια τους. Μου εμαθες πολλα, με γεμισες τοσο πολυ, που εσβησες το παρελθον μου, οχι επειδη δεν αξιζε, αλλα φανηκε τοσο λιγο και βολικο μπροστα στο μεγαλειο σου.Μου ειπες πως σε ξαναγεννησα. Εσυ με ξαναγεννησες.