Αν όλο αυτό ήταν από επιλογή, τότε κρίμα πραγματικά!!! Έδωσες, άραγε, την ευκαιρία να ζήσεις διαφορετικά αυτά τα χρόνια; Έχουν περάσει 15 χρόνια (OMG) από τότε που άφησα αυτή την πόλη ως φοιτήτρια κ ακόμα κρατάω τις ωραιότερες μου αναμνήσεις από εκεί!! Επίσης, με τις 3 φίλες που έκανα εκεί είμαστε ακόμα το ίδιο δεμένες όπως τότε κ ας λείπει η καθημερινότητα κ ας μη ζούμε κ οι 4 στην ίδια πόλη πια... Κρίμα να μη δίνουμε ευκαιρίες σε ότι νέο προκύπτει στη ζωή μας...
4.10.2019 | 15:20
φοιτητική ζωή
Ξεκίνησα με μια βαλίτσα, μια μέρα βροχερή, για την Πάτρα. Μπήκα σε ένα σπίτι, έτοιμο από τη μάνα μου, χωρίς τίποτα δικό μου σαν επιλογή. Από το ίδιο το διαμέρισμα μέχρι την επιλογή των επίπλων- ότι περίσσευε από το πατρικό- . Βγήκα να περπατήσω σε μια πόλη που ποτέ δεν ένιωσα δική μου. .. αν με ρωτήσει κανείς τι αναμνήσεις έχω από την πάτρα ένα δυο πράγματα θα πω. Το πρώτο είναι η θέα από το μοναδικό παράθυρο που έβλεπε στο δρόμο: η πινακίδα του μαγαζιού απέναντι από το σπίτι… “ΤΥΡΙΑ, ΑΛΛΑΝΤΙΚΑ» ….Το άλλο είναι κάποιες παρέες που έκανα και χάθηκαν με την επιστροφή στην Αθήνα. Μαζί με όλες τις αναμνήσεις της φοιτητικής ζωής που δεν ξέρω αν νοσταλγώ. Δεν έγινα μέλος καμίας παρέας που τα έπινε μέχρι το πρωί στα μπαράκια της πόλης, που έκανε εκδρομές στη Μύκονο ή περνούσαν τα βράδια τους από το ένα σπίτι στο άλλο, που έβγαιναν στα καρναβάλια και έπαιζαν τάβλι. Δεν είδα ποτέ κανένα από τα φοιτητικά στέκια της πόλης, δεν είδα ποτέ τη θέα από το κάστρο… το μόνο που ήξερα απέξω ήταν το τηλέφωνο του ΚΤΕΛ να κλείσω εισιτήριο επιστροφής για την Αθήνα.
2
