ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί μερικές φορές η φοιτητική ζωή είναι τόσο σκατα;;;; Τώρα κάθομαι μόνη μου στο κρεβάτι μου . Έχω φάει , έχω ανοίξει την τηλεόραση. Και απλά νιωθω μόνη. Με πονάει το κεφάλι μου από το διάβασμα, το πρωί έδωσα ένα μάθημα στο οποίο δεν πήγα καλά. Γενικά όλα χάλια. Έχω κουραστεί από όλο αυτό το διάβασμα, θελω τοοοοσο να τελειώσει η σχολή. Δεν αντέχω άλλο και όμως είμαι ακόμη στη μέση. Τώρα δεν έχω κίνητρο και πρέπει να το βρω γιατί έλεος. Σε αυτό το εξάμηνο είμαι τελείως χάλια. Δε ξέρω πότε θα αλλάξουν τα πράγματα. Έχω υπάρξει πολύ χειρότερα μέσα στους τελευταίους μήνες. Έχω κλαψει πολύ , εχω στεναχωρεθει, έχω αγχώθει, έχω πιεστεί και έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι απλά πρέπει να προχωρησω. Όσο σκατα και να είναι όλα, ο,τι κι αν γίνεται πρέπει να συνέρχομαι και να προχωράω. Με το να κλαίμε και να οδυρόμαστε, δουλειά δε γίνεται. Δε θέλω να πάθω κατάθλιψη ή τίποτα τέτοιο, οπότε αποφάσισα να είμαι πιο αισιόδοξος άνθρωπος. Σήμερα μια γνωστή μου έκανε την τρίτη της εγχείρηση για καρκίνο. Και τώρα σκέφτομαι ότι αυτά είναι τα προβλήματα για τα οποία αξίζει να στεναχωριομαστε . Για όλα τα υπόλοιπα υπάρχει λύση. Εφόσον είμαστε υγιείς και εχουμε δίπλα μας 5 ανθρώπους να μας αγαπούν, όλα τα άλλα περιττεύουν.