24.4.2014 | 14:06
ΦΩΤΙΑ
ΦΩΤΙΑ και στουπίσε αυτή τη δεύτερη ζωήποτέ της δεν μιλάειμα πάντα όλα τα ζητάειτην κάθε μέρα (δεν) την ζούμεμνήμες της φαντασίας μας απομυζούμε.ΦΩΤΙΑ στα όνειρα τα άδειαλόγια παράλογα γεμάτα παρακάλιακάψε τα θέλω τα τρελά,τίποτα δε σου μένει πιαμόνο μια ώριμη ματιά.Για αυτό σου λέω βάλε ΦΩΤΙΑτο τέλος δεν ειν μακριάζήσε ή ψόφα καθημερινάάκου τι λέει η καρδιάμα βάλε το μυαλό μπροστά......μην αφήσεις την ζωή να περνά...Υ.Γ: Είχα ένα κενό στην δουλειά που μου τρώει την ζωή τα τελευταία 17 χρόνια, άρχισα να σκέφτομαι, με έπιασε κρίση πανικού, έβαλα σκόρπιες λέξεις σε ένα σημειοματάριο και τελικά έφτιαξα αυτό που βλέπετε.Άσχετα με το πόσο παιδικό φαίνεται, πόσο αφελές ίσως, σας διαβεβαιώ πως είναι απόλυτη η αίσθηση της -μη- ελευθερίας που αισθάνομαι με την ζωή που διάλεξα/μου λαχε να κάνω. Απευθυνόμενος στους νεότερους θέλω να πω, να ζητήσω σαν... χάρη... ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΙ ΣΑΣ ΛΕΝΕ... ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΤΕ. Αυτό που θα διαλέξεις να κάνεις στην ζωή σου -αν είναι ένα πράγμα-, κοίτα να το αγαπήσεις, να χεις μεράκι... δεν βγαίνουν τα χρόνια αλλιώς. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας, χρόνια πολλά!