ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με το σύντροφό μου αρχίσαμε τη σχέση το 15. Φέτος λόγω οικονομικής στενότητας αποφασίσαμε να πάμε στο εξοχικό του για διακοπές στην επαρχία. Μπαίνω για πρώτη φορά και παρατηρώ τρεις φωτογραφίες σε κάδρο που είναι αγκαλιά με μια τύπισσα. Δε λέω τίποτα για αρχή, είμαι 99% ότι είναι πρώην και λέω δεν έχει έρθει από τότε, μπορεί να της βγάλει. Μετά από λίγες ώρες ψάχναμε να βρούμε τα βατραχοπέδιλά του στην αποθήκη και βλέπω ένα τοίχο γεμάτο με σημειωματάκια ερωτικού περιεχομένου. Τον ρωτάω "τι είναι όλα αυτά;". Μου λέει "εδώ πέρασα τα καλύτερα καλοκαίρια της ζωής μου με τη συγκεκριμένη κοπέλα. Είναι κομμάτι και πάντα θα την αγαπώ."Του λέω "τέλος πάντων, μάζεψέ τα όλα αυτά, εγώ δεν θέλω να τα βλέπω". Μου λέει "με την καμία". Τον ρωτάω αν θεωρεί ότι είναι εντάξει να μένουμε σε ένα σπίτι μαζί, που είναι γεμάτο με φώτος και πράγματι που τη θυμίζουν. Μου λέει "ναι, όσο ζω δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ, την αγαπάω". Σηκώθηκα κι έφυγα, έτρεχε αυτός από πίσω, αλλά είχα θυμώσει πάρα πολύ. Αισθάνθηκα ακυρωμένη εντελώς. Έκλεισα το κινητό, πήρα το πρώτο κτελ και γύρισα Αθήνα. Σε λίγο θα το ανοίξω και θα του στείλω να έρθει να πάρει τα πράγματά του από το σπίτι μου και τελείωσαν όλα. Το σκέφτηκα στη διαδρομή και το ξανασκέφτηκα, δεν μπορώ να ζω στη σκιά της πρώην. Με αυτή τα δείγματα, είμαι σίγουρη πως όποια στιγμή και να γυρίσει αυτή, θα τα αφήσει όλα για πάρτη της.