5.3.2014 | 02:11
Fragments
Κι είσαι στη φάση σου, στην όποια φάση σου. Μπορεί να γκρινιάζεις, κυρίως θα γκρινιάζεις, μπορεί να πονάς, οπωσδήποτε θα πονάς. Είσαι πολύ περήφανος βέβαια για να είναι αυτό διακριτό. Είσαι και ψαγμένος, δήθεν ξέρεις τι σου γίνεται. Εξάλλου, έχεις τόσους λόγους να δικαιολογούν τη στάση σου, τόσα λογικά επιχειρήματα απ' την "αντικειμενική" πραγματικότητα. Ήρθε κι η κρίση. Και, για πες μου, τι κρίναμε τελικά;Και περνάει ο καιρός. Κι είσαι τόσο μπροστά ακόμα σε σχέση με τους άλλους. Άρα πώς εξηγείται αυτή η στασιμότητα, όταν όλα/ όλοι τριγύρω προχωράν; Κι ο χρόνος περνά. Κι είναι άσχημο, πολύ άσχημο, να χάνουμε πράγματα."Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα" , που λέει κι ο λαός. Μα, αν σε είχα πρώτα, θα άλλαζε κάτι; Τώρα που σ' έχω, θα αλλάξω κάτι;