ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πίστευα πως αλληλοφλερταραμε. Ήμουν σίγουρη βασικά γιατί υπήρχε έντονο eyefucking. Έχω άντρες φίλους και έτσι δεν κοιραζόμαστε ποτέ. Όταν του μίλησα καθώς με κούραζε που φλέρταρε (κατ εμέ) αλλά δεν το προχωρούσε ,μου είπε πως με προσέγγιζε φιλικά. Ε, έκοψα λάσπη. Προσπάθησα αρχικώς να μιλάμε λίγο χαλαρά (όπως και αυτός) αλλά δυσκολεύουν, ήταν φανερή η αμηχανία και από τους δύο, εγώ τον ήθελα κιόλας (και τον θέλω) και ετσι έγινα ψυχρή. Ούτε γεια. Ώσπου έκανε και αυτός το ίδιο. Μόνο κλέφτες ματιές τον πέτυχα να ρίχνει. Καλά, εγώ και αν έριχνα...Πρώτον: υπάρχει περίπτωση να τον κάνω να με δει αλλιώς ή το θεωρειτε δύσκολο;Δεύτερον: μετέπειτα έμαθα πως ίσως εχει σχέση(δεν έμαθα ποτέ με βεβαιότητα). Μήπως για αυτό με έβαλε friend zone; Γενικά ποιες κοπέλες βάζετε friend zone και αν μας βάλετε μπορούμε να βγούμε ή τζάμπα κόπος; Δοκίμασα να του στείλω κτλ. αλλά δεν απάντησε ποτε. Βασικά απάντησε στο πρώτο που προφανώς δεν είχε πάρει πρέφα. Οκ , δεν του έγραψα και το όνομά μου, αλλά τον αποκάλεσα όπως και από κοντα...αρα λογικά καταλαβε. Από κοντά έμοιαζε σαν να θέλει να μιλήσει αλλά σαν να με φοβόταν σε φάση που έψαχνα να βρω τι στραβό έχω.Έχει να με ελκύσει έτσι άντρας... μη σας πω και δέκα χρόνια. Και αυτός βρήκε να με βλέπει φιλικά! Αν δηλαδή δεν έχει άλλη. Γιατί αν έχει, ίσως να το είπε και επίτηδες. Θα ήθελα να διαβάσω τη γνώμη σας καθώς και σχόλια/συμβουλές για να μην ξαναμπώ σε friend zone. Υγ. Να πω πως όσοι μας ξέρουν και τους δύο μου λένε πως του πέφτω πολύ, ενώ όλες οι γυναίκες με ρωτούν τι του βρήκα καθώς είναι αρκετά εναλλακτικός ως ντύσιμο /τρόπο ζωής κτλ , αλλά αυτά μπορεί να είναι και η λεγόμενη παρηγοριά στον άρρωστο.