ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαστε φιλοι, σου στεκομαι. Ειμαι παντα διπλα σου, σε ακουω. Εσυ ομως ποτε θα με ακουσεις? Ποτε θα με ρωτησεις αν ειμαι καλα, να σου πω καλα ειμαι, αλλα να μην με πιστεψεις? Ποτε? Να μου πεις, δεν εισαι καλα...να με αγγαλιασεις και να μου πεις οτι ολα θα πανε καλα. Εγω αυτο κανω..καθε φορα που εισαι στεναχωρημενος λογω γκομενας. Και στεναχωριεσαι και ευκολα. Εισαι ο μονο ανθρωπος που θελω να μου πει οτι με αγαπαει επειδη μονο αν του ακουσω απο εσενα θα χαρω. Ειχα αγορι, ειχες κοριτσι. Ξυνιζες οταν σου μιλαγα για αυτον και για το ποσο καλα μου φεροταν. Σε αγαπαω. Δεν μπορω να στο πω γιατι δεν μπορω να σε χασω απο τη ζωη και να σε βγαλω τοσο ευκολα απο αυτη. Σε αγαπαω σε ολες τις φασεις σου. Δεν ξερω τι εχω παθει. Εσυ δεν αισθανεσαι το ιδιο...δεν μπορεις να φανταστεις ποσο με πληγωνει αυτο...ποσο πισω με κραταει στη ζωη μου, οταν σκεφτομαι οτι καποια αλλη σε φιλαει...σε αγγιζει, καθε φορα που σε πληγωνει. Μπορω και θελω να σου δωσω ολα αυτα που ψαχνεις. Θελω να προσπαθησω να σε κανω να με ερωτευτεις παραφορα. Δεν με αφηνεις. Δεν μου δινεις την ευκαιρια...Σαγαπαω. Μου τρως τη ζωη. Δεν αντεχω αλλο. Σε θελω στη ζωη μου. Δεν μπορω χωρις εσενα. Οταν ειμαστε μαζι και καθεσαι διπλα μου αισθανομαι ολοκληρη. Αισθανομαι οτι ειναι τοσο σωστο το οτι εισαι διπλα μου. Οτι μου χαιδευεις την πλατη...οτι με πειραζεις..οτι μου χαμογελας. Μου τρως τη ζωη 1μιση χρονο τωρα. Σαγαπαω.