5.6.2013 | 01:30
Φτου και από την αρχή
Και ναι, μετά από 1 χρόνο, νόμιζα πως σε ξέχασα...και όμως ένα τυχαίο δείπνο στο σπίτι σου, τυχαιά βρέθηκα και εγώ... και εκει που νόμιζα πως είχα γλιτώσει επιτέλους από την μανία να σε σκέφτομαι σα τρελή μέρα νύχτα.....πάλι 5 μέρες τώρα μέσα στην φρίκη, πάλι να σε σκέφτομαι πάλι σα τρελή και να θέλω να έρθω να σου φωνάξω σ'αγαπώ, και πως ένα χρόνο τώρα που με μισείς και το δείχνεις και το φωνάζεις σε όλους τους γύρω σου και όμως αν απλά με φιλούσες θα ήταν όλα τόσο εύκολα!! Και όμως, ξύπνησα από όλο αυτόν τον γολγοθά, και όμως είναι όλα στο μυαλό μου, και όμως δε είσαι το άλλο μου μισό, και όμως βρήκα πάλι τον εαυτό μου...ήταν απλά ένα παιχνίδι του μυαλού εδώ στην ξενητιά, το μυαλό τρελαίνεται....Και, να σήμερα καθώς γυρνούσα από μια ώραια βόλτα με φίλους, κάνοντας ποδήλατο καθώς βραδυάζει, και εκεί που έψαχνα να βρω το δρόμο να γυρίσω πάλι πίσω στο νέο μου σπίτι, γνωρίζω κάτω από το φως του φεγγαριού, εναν ωραίο και ευγενικό Ολλανδό που ναι μπορεί να μη μου ζήτησε το τηλέφωνό μου, αλλά να!! με έκανε να νοιώσω πως δε γίνεται, αν εσύ ήσουν το άλλο μου μισό, δε θα ένοιωθα ξανά ζωντανή μιλώντας μαζί του...!!! Και όμως ήσουν και είσαι απλά ένα παιχνίδι του μυαλού μου και όποτε δε είμαι καλά εμφανίζεσαι....!! Φτάνει πια!!