10.12.2015 | 23:00
γ + ι = ? έτσι έγραφα τότε στο θρανίο μου...
Είσαι μια σκέψη που δε με κάνει πια να χαμογελάω...Στο είχα πει πόσο σημαντικό μου είναι να με κάνεις να χαμογελάω, ακόμα κι όταν δεν (θα) είσαι δίπλα μου. Σου είχα ζητήσει όλο αυτό που ζήσαμε (μια που ούτε σχέση ούτε σεξ σου αρέσει να το χαρακτηρίζω) να το αφήσεις να τελειώσει ήρεμα (όσο ήρεμα δηλαδή μπορεί να σβήσει τέτοιο πάθος)...Ακόμα δεν έχω καταλάβει τι έγινε... κι ούτε πρόκειται μάλλον, επειδή δε θα μιλήσεις, όπως έκανες και τα δύο τελευταία χρόνια εξάλλου...Για ΜΙΑ φορά, ας άφηνες τις ασάφειες και τις γενικότητες και ας μιλούσαμε σοβαρά και ειλικρινά ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ...χωρίς μισόλογα, κρυφές αλήθειες και ρομαντικούς εξωραισμούς...ΜΙΑ ΦΟΡΑ θα ήταν αρκετή και θα δεχόμουν πρόθυμα να θυσιαστώ στο βωμό του Θεού Έρωτα...